برنامه درسی پیشنهادی آقای ادیب ویژه دانش آموزان رشته ی انسانی
برنامه دوره طلایی تابستان 1395، برنامه مطالعاتی تمام دروس ویژه دانش آموزان رشته انسانی می باشد .این برنامه توسط جناب آقای مسعود ادیب قیصری، مشاور و مدرس کنکور تهیه و تنطیم شده است .
این برنامه برای یک هفته (تاریخ 31 مرداد تا 5 شهریور ) تنطیم شده از هر زمان که برنامه را دریافت کردید شروع به مطالعه کنید.
دانلود برنامه مطالعاتی رشته انسانی - مسعود ادیب قیصری»» دانلود برای اعضا امکان پذیر است. عضویت رایگان است و کمتر از 30 ثانیه طول می کشد!!!
برنامه درسی پیشنهادی آقای ادیب ویژه دانش آموزان رشته ی ریاضی و تجربی
برنامه مطالعاتی تابستانی ویژه دانش آموزان پایه دهم رشته ریاضی و تجربی پیشنهادی آقای مسعود ادیب قیصری مدرس و مشاور کنکور مدارس معتبری چون علامه طباطبایی برای دانلود قرار داده شد.
پیشنهاد میشود به توصیه آقای ادیب ،دانش آموزان از اوقات فراغت تابستانی نهایت استفاده را بکنند.
از هر زمان که شروع کنید، دیر نیست.
»» دانلود برای اعضا امکان پذیر است. عضویت رایگان است و کمتر از 30 ثانیه طول می کشد!!!
دانش آموزان چگونه به درس و مدرسه علاقه مند می شوند؟
باید کوشید تا چیزهایی را که دانش آموز در زندگی به آنها علاقه دارد شناسایی کرد.
عده ای از روانشناسان رفتار انسان را متاثر از احساسات او می انگارند. یعنی احساسات انسان ایجاد کننده رفتار او است. به عبارت دیگر احساسات، طرز فکرها، اعتقادات و ادراکات انسان به وجود آورنده رفتارند. از نظر تربیتی نیز این عقیده بسیار اهمیت دارد. اگر دانش آموزی احساس کند که معلمش او را دوست دارد، رفتارش نسبت به آن معلم دوستانه خواهد بود و به درس آن معلم نیز علاقه مند خواهد شد. در مقابل اگر احساس کند که معلم او را دوست ندارد، احتمالاً نسبت به درس آن معلم نیز علاقه ای نخواهد داشت. بنابراین باید کوشید تا چیزهایی را که دانش آموز در زندگی به آنها علاقه دارد شناسایی نمود و کار کردن با دانش آموز را از چیزهای دوست داشتنی آغاز کرد.
شناسایی خود یا خویشتن پنداری- خویشتن پنداری عامل بسیار مهمی در ایجاد نوع رفتار است. افرادی که خویشتن پنداری مثبتی دارند رفتارشان اجتماع پسندتر از افرادی است که خویشتن پنداری آنها منفی است. خویشتن پنداری عبارت از عقیده و پنداری است که فرد درباره خود دارد. این عقیده و پندار به تمام جوانب خود یعنی جنبه های جسمانی، اجتماعی، عقلانی و روانی فرد مربوط می شود. تصور انسان درباره هریک از عوامل رفتار معین و مشخص است. به عنوان مثال یک نمونه از مواردی که تاثیر خویشتن پنداری دانش آموزان را در وضع تحصیلی آنان نشان می دهد این است که دانشمندی در ضمن مشاوره با دانش آموزان عقب افتاده طی سالیان متمادی به این نتیجه رسیده است که یکی از عوامل اصلی عدم موفقیت تحصیلی این عده عقیده و پنداری است که آنها درباره خود دارند. به عبارت دیگر تعداد زیادی از این دانش آموزان اصولاً معتقدند که قادر به خواندن نیستند. آزمایشات پزشکی نشان می دهد که این عده دارای هیچ گونه نقص بینایی، عقلانی، شنوایی یا گویایی نیستند و از نظر جسمی سالم هستند. این دانشمند پس از مشاوره با این شاگردان نتیجه می گیرد که فقط خویشتن پنداری منفی شاگردان باعث عقب افتادگی تحصیلی آنها شده است. نتیجه آن که خویشتن پنداری تاثیر مهمی در نحوه پیشرفت دانش آموزان و رفتار آنها دارد.
دانشمندی به نام "کویر اسمیت" معتقد است خویشتن پنداری بر اثر روابط بین عوامل زیر تعیین می شود:
الف-پندار والدین درباره فرد- سال های اولیه کودکی عامل بسیار مهمی در شکل گیری شخصیت کودک به شمار می رود. در چنین سال هایی والدین نقش بسیار مهمی در ایجاد نوع شخصیت کودک ایفا می کنند. کودک اولین الگوهای رفتاری خود را در محیط خانواده از والدین خود تقلید می کند. تربیت صحیح کودک در سال های اولیه که به سال های سازندگی معروفند اهمیت خاصی دارد. به گونه ای که رفتار والدین با کودک در سال های اولیه زندگی اثرات خاصی در نحوه رفتار و تکوین شخصیت کودک به جا می گذارد. والدین می توانند کودک را در خلال این سال ها به استقلال یا وابستگی، به عطوفت یا خشونت تشویق کنند.
ب-تصور و پندار دوستان و همبازی ها درباره فرد- به موازات رشد کودکان با مشاهده بازی آنها می توان دریافت که کودکان سعی دارند همواره نقش دوستان صمیمی خود را تقلید کنند. کودک می خواهد مثل دوست صمیمیش لباس بپوشد، حرف بزند و عمل کند. تقلید نقش امری طبیعی است و در تکوین شخصیت کودک موثر است. از سوی دیگر کودکان در انتخاب نوع دوستان تشخیص کافی و دقت لازم را ندارند و احتمالاً دوستانی انتخاب خواهند کرد که یا از لحاظ سنی متفاوتند و یا از نظر رفتاری با هم مغایرت دارند. در این مورد معمولاً والدین به طور مستقیم در این امر اساسی و حیاتی دخالت کنند و کودک را در صورت لزوم در انتخاب دوست راهنمایی کنند.
ج-تصور و پندار معلمان درباره فرد- در سن معینی که کودک پا به کودکستان و یا دبستان می گذارد تجربه جدیدی را در زندگی آغاز می کند. آشنایی شاگرد با معلمان و رابطه ای که بین معلم و دانش آموز ایجاد می گردد عامل مهمی در شکل گیری شخصیت و نحوه خویشتن پنداری دانش آموز به شمار می آید. معلمان علاقه مند با رفتار انسانی خود دانش آموزانی با صفات انسانی و علاقه مند در مدرسه به وجود می آورند. در حالی که معلمان بی علاقه و وقت گذران که به روابط انسانی بی توجهند دانش آموزانی افسرده و گریزان از مدرسه تربیت می کنند. اعتقاد و پندار معلم درباره نوع رفتار دانش آموز و توانایی های او و نحوه استفاده از این عوامل می تواند شخصیت دانش آموز را در مسیر خاصی پرورش دهد. معلمی که دانش آموز را در مدرسه با کلماتی نظیر تنبل، بی عرضه و بیچاره نامگذاری می کند، نباید از دانش آموز توقع داشته باشد که فرد علاقه مند و منطقی ای شود.
د-تصور و پندار فرد درباره خود- تصور و پندار درباره خصوصیات جسمانی، عقلانی، اجتماعی و روانی بخشی از شکل گیری خویشتن پنداری فرد را تشکیل می دهد. افرادی که نسبت به همسن هایشان کوتاه تر یا بلندتر هستند یا کسانی که عقب افتادگی ذهنی دارند، احتمالاً رفتارشان با افراد عادی متفاوت خواهد بود.
ه-توجه به زمان حال- عامل مهم دیگری که در تعلیم و تربیت برای کشف معنی و مفهوم مشخصی باید مورد مورد توجه قرار گیرد، تاکید بر زمان حال است. اگر بپذیریم که احساس باعث ایجاد رفتار است، از آن جایی که احساس در زمان حال به انسان دست می دهد باید رفتار کنونی فرد را مورد بررسی قرار دهیم. این عقیده دریچه های امید تازه ای را در تعلیم و تربیت بر روی والدین و دانش آموزان می گشاید. در اکثر اوقات چشم پوشی از شکست های گذشته، دانش آموزان را تشویق می کند تا در زمان حال برای کسب موفقیت مجدانه کوشش کنند. از سوی دیگر تاکید بیش از حد بر عوامل گذشته عذر و بهانه ای برای دانش آموز فراهم می کند و به او امکان می دهد که به سادگی تمام شکست های آینده خود را به گذشته اش نسبت دهد و برای بهبود وضع تلاش و فعالیتی نکند.
ل-فراهم آوردن امکانات و فرصت برای کشف معنی و خودیابی- عامل مهمی که در نظام کنونی تعلیم و تربیت کمتر مورد توجه قرار گرفته، دادن امکان و فرصت به دانش آموزان برای کشف معنی از آموخته هاست. در مدارس مطالب بسیار سریع و بدون صرف وقت به دانش آموزان ارایه می شود.هنوز موضوعی را دانش آموز درک نکرده و مفهومی از آن برای خود به وجود نیاورده، مطلب جدیدی به او ارایه می شود و دانش آموز مجبور می شود بدون کم و کاست محتوا را عیناً فراگیرد. در غیر این صورت مردود خواهد شد. چنین روشی از همان کلاس اول ابتدایی یعنی همزمان با آغاز آموزش رسمی در مورد دانش آموز اجرا می گردد. به دانش آموز آموخته می شود که آن چه که معلم و کتاب می گوید صحیح است وباید عیناً همان را فرا گیرد. در این حالت به احساسات، عقاید و ارزش های انسانی دانش آموز به عنوان یک فرد متفکر توجهی نمی شود. دانش آموز در مدارس نحوه سازگاری و ابراز احساسات را فرا نمی گیرد و فقط به محتوای کتاب ها بها می دهد. می توان مدل تربیتی موجود را مدل طبی نام گذاری کرد. زیرا در چنین نظام تربیتی ای معلم همه چیز را می داند و دانش آموز هیچ چیز نمی داند. ممکن است این عقیده درباره تعدادی از دانش آموزان و معلومات دانش آموز صحیح باشد ولی درباره برداشت شخصی و کاربرد مطالب صادق نیست. عامل دیگری که موجب می شود دانش آموزان شتابزده و بدون تفکر به حفظ اطلاعات و داده ها بپردازند نحوه ارزشیابی است. متاسفانه نمره هدف نهایی تعلیم و تربیت شده است. در این روش به وسیله نمره دادن به دانش آموزان آموخته می شود که فقط اصول و حقایق را فراگیرند. در عین حال به دانش آموزان می آموزند که هیچ چیز ارزش ندارد مگر این که بتوان برای آن نمره ای در نظر گرفت. از همه مهم تر آن که دانش آموزان به حفظ کردن مطالب تشویق می شوند نتیجه آن که مطالب از نفر معلم به نفر دانش آموز و از نفر دانش آموز به روی ورقه امتحانی منتقل و سپس برای ابد فراموش می شود. بنابراین نحوه مرسوم ارزشیابی کاملاً محدود کننده و بی ثمر است وقوه تخیل و تفکر را در دانش آموزان از بین می برد.
امتحانات نهایی و جبرانی دانش آموزان آغاز شد
به گزارش تیزلند، به نقل ا خبرنگار آموزش و پرورش خبرگزاری فارس، امتحانات نهایی شهریور ماه ویژه دانش‌آموزان دوره پیش دانشگاهی، سال سوم متوسطه نظری و سال سوم متوسطه فنی و حرفه‌ای است.
این امتحانات از اول شهریور آغاز و تا 20 شهریورماه ادامه خواهد داشت و نتایج امتحانات نهایی نیز نهایتاً تا 10 روز پس از آخرین آزمون اعلام خواهد شد و در نهایت تا پایان شهریورماه پرونده امتحانات نهایی بسته خواهد شد.
همچنین، امتحانات جبرانی دانش‌آموزان در سایر مقاطع تحصیلی نیز به صورت داخلی و در خود مدارس آغاز شده و تا چند روز آینده نیز به پایان خواهد رسید تا هر چه سریع‌تر وضعیت تحصیلی این عده مشخص شود.
امتحانات نهایی شهریور ماه تمام رشته‌های تحصیلی دوره‌های متوسطه نظری، فنی و حرفه‌ای و پیش‌دانشگاهی با امتحان درس معارف اسلامی، اصول عقاید و «تعلیمات دینی و قرآن 3» آغاز شده است و در 20 شهریور ماه با امتحان درس‌های «شیمی 3 و آزمایشگاه شیمی» و «عربی 3» پایان می‌یابد.
جهت مشاهده برنامه امتحانات کلیک نمایید
منبع دریافت این مطلب : خبرگزاری فارس
از مدارس تیزهوشان تا موسساتی که دکان باز کرده اند
نظام آموزشی ایران، با تحمیل رقابت های بی رحمانه به کودکان، آنها را از بازی، خلاقیت، کار گروهی و تعامل، شادابی و یادگیری درس های زندگی باز می دارد.
به گزارش تیزلند و به نقل از عصر ایران؛ جعفر محمدی - اخیراً بحث هایی را درباره نظام آموزش کودکان و نوجوانان شروع کرده ایم که بخش های قبلی را می توانید در انتهای همین متن ببینید.
امروز می خواهیم موضوع مهم دیگری را پیش بکشیم و آن "تجارت با کودکی" است.
***
ما، کودکان را پیش از موعد وارد رقابت می کنیم و در رقابت ها، خردشان می کنیم؛ به همین سادگی و به همین بی رحمی!
ما بزرگترها، بازی خودمان را می کنیم ولی مهره های این بازی را فرزندان مان قرار داده ایم، گویی، آنها نه انسان که فیل و رخ و قلعه شطرنج هستند؛ به همان سادگی که مهره ها را می زنیم و دور می اندازیم، به بچه هایمان نیز ضربه می زنیم؛ هم وزارت آموزش و پرورش، هم بسیاری از مدارس و موسسات و هم شمار زیادی از خانواده ها.
یکی از این جاها، مدارس موسوم به تیزهوشان هستند که رقابت احمقانه ای در مدارس سراسر کشور برای فرستادن دانش آموزان شان به این مدارس جریان دارد.
هر ساله، تعداد پرشماری از کودکان ایرانی که در مقطع ابتدایی درس می خوانند، در آزمون های مدارس تیزهوشان شرکت می کنند.
فراموش نکنیم آنانی که در این آزمون ها شرکت می کنند، عمدتاً دانش آموزانی هستند که طبق استانداردهای همین نظام آموزشی، جزو دانش آموزان موفق به شمار می روند.
سیستم آموزشی اغلب مدارس، به ویژه مدارس غیرانتفاعی، در تمام سال های تحصیل، این گزاره را به ذهن کودکان بی نوا تزریق می کند که تحصیل در مدارس تیزهوشان، موهبت بزرگی است که باید بدان نائل آیند!
اما آیا مدارس تیزهوشان برای همه این دانش آموزان موفق، جا دارد؟ پاسخ منفی است و ناگزیر آزمون ورودی می گیرند و کودکان را درگیر "استرس کنکوری" می کنند.
نتیجه نیز کاملاً مشخص است. از بین آن همه دانش آموزی که نظام آموزشی، ذهن شان را آکنده از آرزوی تیزهوشان کرده است، تنها تعداد کمی پذیرفته می شوند و بقیه، "شکست می خورند"!
برای ما بزرگترها ، شاید مهم نباشد ولی برای دختر بچه یا پسر بچه ای که هنوز در حال و هوای کودکی است، یک تجربه وحشتناک رقم می خورد، او پیش خودش فرو می شکند و چون از قبولی در "تیزهوشان" بازمانده، اولین حسی که پیدا می کند، تردید به "هوش" خودش هست!
شاید گفته شود مگر می شود همه این دانش آموزان را در مدارس تیزهوشان پذیرفت؟!
پاسخ این است که اساساً وجود مدارس تیزهوشان چه لزومی دارد؟! مگر جز این است که دانش آموزان پذیرفته شده در این مدارس، وارد پروسه ای می شوند که باقی کودکی و نوجوانی شان را می سوزاند؟ مگر جز این است که در مدارس عادی، حجم درس ها و تکالیف آزار دهنده است و در مدارس تیزهوشان، حجیم تر و پرمشقت تر؟!
وانگهی، دانش آموزان چه در مدارس تیزهوشان درس بخوانند و چه در مدارس عادی، باید در دانشگاه، از یک "خط آغاز مشترک"، شروع کنند. پس چه فایده ای دارند این مدارس عریض و طویل، جز این که تشکیلاتی در آموزش و پرورش درست کرده اند و عده ای به بهای ستاندن کودکی و نوجوانی دانش آموزان، در آن مشغول کار و نان خوردن هستند؟!
وادار کردن کودکان به رقابت های زودهنگام، تنها به مدارس تیزهوشان محدود نمی شود. آزمون های ورودی مدارس غیرانتفاعی و آزمون های تستی که با ارائه کارنامه هایی شبیه کارنامه کنکور دانشگاه ها مدام بر کودکان تحمیل می شود و آنها را در استرس و مقایسه دائمی قرار می دهد نیز همانند شبحی بر زندگی کودکان سایه افکنده اند.
این وضعیت به ویژه در مدارس غیر دولتی، به طور فزاینده ای دانش آموزان را تهدید می کند. گویا درس های غیرضرور، زائد و رسمی نظام آموزشی و امتحانات آنها کافی نیست که برخی موسسات با ورود به مدارس و برگزاری آزمون های سراسری و چاپ و فروش انواع کتاب های تست، کسب و کار پر رونقی برای خود راه انداخته اند و به کمک مدارس طرف قرارداد، خانواده ها و دانش آموزان را در یک استرس دائمی قرار داده اند.
نظام آموزشی ایران، با تحمیل رقابت های بی رحمانه به کودکان، آنها را از بازی، خلاقیت، کار گروهی و تعامل، شادابی و یادگیری درس های زندگی باز می دارد و آنها را به افرادی تک ساحتی تبدیل می کند که در بهترین فرض، محفوظات بیشتری دارند.
هر چند نظام آموزش و پرورش نیاز به تحولات بنیادین دارد ولی عجالتاً می توان دو پیشنهاد را مطرح کرد: حذف مدارس تیزهوشان که وجودشان اساساً فایده ای ندارند و بیرون راندن موسساتی که با آزمون هایشان، مدارس را تبدیل به دکان های خود کرده اند و با کودکی بچه های مردم، تجارت می کنند!
منبع دریافت این مطلب : عصر ایران