نحوه ساخت موشک با کبریت

در این ویدئو طریقه‌ی ساخت یک موشک کوچک و ساده نمایش داده می‌شود که برای ساخت آن تنها به یک تکه ورقه‌ی آلومینیومی و یک کبریت احتیاج داریم؛ اما این آزمایش را در جای امنی انجام دهید و عینک محافظ هم داشته باشید.

کلمات کلیدی: آموزش موشک کبریتی | موشک کبریتی | تفریح و سرگرمی | فیلم آموزشی

آموزش ساختن خمیر جادویی

مواد لازم برای درست کردن این خمیر جادویی به شرح زیر است:

- یک عدد کاسه

- یک پاکت آرد ذرت یا نشاسته ذرت

- یک لیوان آب

- مقداری رنگ خوراکی (برای رنگ دادن به خمیر جاویی)

نحوه درست کردن این خمیر بازی جادویی:

یک کاسه بردارید، مقداری آرد ذرت یا نشاسته ذرت را داخل آن بریزید، سپس شروع به اضافه کردن آب کنید و مخلوط کنید.

درجه ی غلظت خمیر به شکلی باشد که نه خیلی شل و نه خیلی سفت شود.

اگر آب خمیر زیاد شد، یا غلیظ شد، با اضافه کردن آب و یا آرد ذرت، غلظت آن را تنظیم کنید.

برای رنگ دادن به خمیر مقداری رنگ خوراکی به آن اضافه کنید.

کلمات کلیدی: آموزش خمیر بازی | آموزش خمیر جادویی | how to make magic goo | magic goo | سرگرمی کودکان

چگونه بادکنک شکلاتی بسازیم؟

کودکان از حدود دو سالگی شروع به ساختن می کنند. ساختن یعنی  ترکیب اشیا تغییر شکل و یا تفکیک آنها را از همدیگر با هدفی خاص می توان ساختن نامید.

ما در این کاردستی آموزش مرحله به مرحله ساختن بادکنک شکلاتی را به صورت ویدیو برای شما در سایت سرزمین تیزهوش ها قرار دادیم.

مواد لازم برای ساختن بادکنک شکلاتی:

بادکنک

چسب چوب

مقداری آب

لوله(کاغذی یا پلاستیکی)

رنگ

شکلات های رنگی

مرحله اول

در ابتدا بادکنک را به سر لوله وصل کرده و شکلات ها را از لوله وارد بادکنک می کنیم.مقداری بادکنک را باد می کنیم تا شکلات ها از لوله وارد بادکنک شوند.سپس بقیه شکلات ها را وارد می کنیم.پس از وارد کردن شکلات ها بادکنک را باد می کنیم تا شکل تخم مرغی به خود بگیرد.

مرحله دوم

در این قسمت چسب چوب را با آب قاطی می کنیم و نخ های کلاف را پس از باز کردن از کلاف وارد چسب چوب کرده و مخلوط می کنیم.توجه داشته باشید که سر نخ را گم نکنید.حالا مقداری رنگ به این مخلوط اضافه کرده و بهم می زنیم.

مرحله سوم

در این مرحله سر نخ را به سر بادکنک گره می زنیم.و نخ را دور بادکنک می پیچیم.

مرحله چهارم 

بادکنک را در یک جای گرم قرار دهید تا کاملا خشک شود.

مرحله چنجم

بادکنک را با سوزن بترکانید و از داخل نخ ها خارج کنید.

حالا بادکنک شکلاتی شما آمادست.

کلمات کلیدی : آموزش | آموزش کاردستی | کاردستی | تفریح و سرگرمی | کاردستی بادکنک شکلاتی | فیلم آموزشی | سرگرمی

تعریف آموزش

«براون» و« اتکینس» آموزش را به عنوان فراهم آوردن فرصت هایی برای اینکه دانش آموزان یاد بگیرند تعریف کرده اند.

معمولا فعالیت هایی را که معلم به قصد آسان کردن یادگیری در یادگیرندگان به تنهایی یا به کمک مواد آموزشی انجام می دهد آموزش می نامند، چه این معلم در دبستان و چه در دبیرستان و چه در دانشگاه یا در یک دوره کواته کارآموزی به آموزش مشغول باشد.

پس بنا به تعریف، آموزش به فعالیت هایی گفته می شود که با هدف آسان ساختن یادگیری از سوی آموزگار یا معلم طرح ریزی می شود و بین آموزگار و یک یا چند یادگیرنده به صورت یک کنش متقابل جریان می یابد.

دقت کنید که رد این تعریف بر آموزش به صورت فعالیت ها یا اقداماتی که از سوی معلم طراحی می شوند و هدف آنها سهولت بخشیدن یا کمک کردن به یادگیری یاد گیرندگان است تاکید شده.یادگیری فعالیتی است که از سوی یادگیرنده انجام می گیرد و خود او در شکل گیری آن نقش مستقیم دارد و نقش معلم صرفا فراهم آوردن شرایط و امکاناتی است که یادگیری را آسان می سازد.

در واقع معلم از راه آموزش در تجارب یادگیری دانش آموزان دخل و تصرف می کند تا بر یادگیری آنان تاثیر بگذارد .رد این تعریف همچنین فرض شده است که یادگیری یک فرایند درونی یادگیرنده است و آموزش نسبت به یادگیری جنبه بیرونی دارد.

تعریف بالا از آموزش ویژه آموزش رو در روی کلاسی است، زیا در آن بر کنش متقابل یاتعامل بین معلم و یادگیرندگان تاکید شده است. در نتیجه، این تعریف انواع دیگر آموزش، مانند آموزش به وسیله رادیو، تلویزیون، کتاب، و مانند اینها را که فاقد کنش متقابل یا رابطه دوجانبه رو در روی بین معلم و شاگردان است شامل نمی شود. اگر بخواهیم از آموزش تعریف جامع تری به دست دهیم ، آن گونه که علاوه بر آموزش رو در روی کلاسی انواع دیگر آموزش رانیز شامل گردد، می توانیم آن را به صورت زیر تعریف کنیم: هر گونه فعالیت یا تدبیر از پیش طرح ریزی شده ای که هدف آن آسان کردن یادگیری در یادگیرندگان است . با این حال، در کتاب حاضر منظور ما از آموزش همان آموزش کلاسی است که کنش متقابل یا تعامل بین معلم و یادگیرندگان عنصر اصلی آن به حساب می آید .

تعریف یادگیری

گفتیم که هدف آموزش آسان گردن یادیگری است. یادیگری را می توان به راههای گوناگون تعریف کرد: کسب اطلاعات و اندیشه های تازه، عذتهای مختلف، مهارتهای متنوع، و راههای گوناگون حل کردن مسائل. همچنین یادگیری را می توان به صورت کسب رفتار و اعمال پسندیده، یا حتی کسب رفتار و اعمال نا پسند نیز تعریف کرد. پس یادگیری حوزه بسیار گسترده ای را شامل می شود .

مفهوم یادیگری ، از آن تعریفهای مختلفی به دست داده اند. با این حال، معروف ترین تعریف برای یادگیری این است: یادیگری به فرایند ایجاد تغییر نسبتاً پایدار در رفتار یا توان رفتاری که حاصل تجربه است گفته می شود و نمی توان ان را به حالتهای موقتی بدن مانند آنچه بر اثر بیماری ، خستگی، یا داروها پدیدمی آید نسبت داد.

بر اساس تعریف داده شده، یادگیری به تغییر می انجامد. یعنی بعد از کسب تجربه یادیگری موجود زنده، از جمله انسان، از حالت قبل از کسب تجربه به یک حالت جدید تغییر می یابد. این یادگیری چه پیچیده باشد، مانند یادگیری نحوه دوچرخه سواری یا راندن اتومبیلف چه ساده، چون یادگیری یک شماره تلفن یا نام یک شخص، در هر حال، یادگیرنده پس از کسب مهارت یا اطلاع تازه در نحوه برخوردش با رویدادها، در مقایسه بازمان پیش از یادیگری، تغییر می کند. کودکی که دوچرخه سواری یادگرفته اعمال و رفتارش در مقایسه با قبل از یادگیری این مهارت آشکارا تغییر کرده است. به مثالی دیگر از تغییر ناشی از آموزش و یادگیری توجه کنید.فرض کنید دانش آموزی نام مرکز استان خوزستان را نمی دانسته و حال آن را آموخته است. اگر قبلاً معلم از او نام مرکز استان خوزستان را میپرسید نمی توانست جواب درست بدهد. اما حال که او نام مرکز استان خوزستان را یادگرفته است، هر زمان معلم یا کس دیگری از او در این باره سوالی بپرسد جواب درست خواهد داد. بنابراین، او نیز تغییر کرده است. پس یادگیری، چه ساده باشد چه پیچیده، در شخص منجر به تغییر می شود .

روش تدریس

بسیاری از معلمان در تلاشند تا فرآیند آموزش را از حالت منفعل بیرون بیاورند و دانش آموزان را ترغیب کنند تا به صورت فعالانه در یادگیری مطالب درسی مشارکت داشته باشند.یکی از الگوهای آموزش «دانش آموز محور»، الگوی تجربه و گفت وگو است. در این الگو تمامی فعالیت های آموزشی برپایه تجربه و گفت وگو بنیان نهاده شده است. تجربه به دو بخش عملی و مشاهده تقسیم می شود و گفت وگو نیز شامل دو بخش گفت وگوی درونی و گفت وگو با سایر دانش آموزان است.

● گفت وگوی درونی

در این روش از دانش آموزان خواسته می شود تا درباره موضوع درسی به خوبی فکر کنند و سپس ایده ها و نظرات و عقاید خود را درباره آن به روی کاغذ بیاورند یا به نحو دیگری ثبت کنند. استفاده از این روش موجب می شود تا دانش آموز از موضع یک شنونده مطلق بیرون بیاید و فعالانه فکر کند.

● گفت وگو با دیگر دانش آموزان

در شیوه های آموزش سنتی نیز از این روش به صورت کنفرانس دادن دانش آموزان یا در کلاس کتابی را با صدای بلند خواندن استفاده می شود. هر چند این موارد می تواند در کلاس تنوعی ایجاد کند، ولی چندان کارآمد نیست.

● مشاهده

در این روش دانش آموزان موضوع درس را به صورت دیداری یا شنیداری فرا می گیرند.

استفاده از آزمایشگاه ، دیدن فیلم ، گوش دادن به نوار یا CDهای صوتی، رفتن به اردوهای علمی و بازدید از موزه های مختلف در این دسته قرار می گیرند.

● تجربه عملی

در این روش دانش آموز خود وارد عمل می شود و دست به انجام فعالیت های مختلف می زند.

انجام دادن آزمایش های مختلف ، انجام دادن کارهای هنری ، نمایش دادن و بازی های نقش آفرینی در این دسته قرار می گیرند.

● استفاده از الگوی تجربه و گفت وگو

چگونه یک معلم می تواند از این مدل چهارگانه برای موثرتر کردن آموزش دانش آموزان استفاده کند راهکارهای زیر می توانند در این باره بسیار موثر باشند.

● توسعه روش های تدریس

برای آموزش دادن می توان از روش های متنوع و زیادی استفاده کرد. اگر بتوانید دانش آموزان را به مشارکت در یادگیری ترغیب کنید، خودتان هم از تدریس بیشتر لذت خواهید برد. استفاده از بحث های گروهی دانش آموزان را فعال و مشتاق می کند و کلاس را از حالت کسالت بار بیرون می آورد.

سعی کنید دانش آموزان را به سوی تحقیق و پژوهش و حتی گفت وگو با افراد متخصص درباره موضوع درسی سوق دهید. در کلاس از محصولات سمعی و بصری به خوبی استفاده کنید. فیلم ها، عکس ها و پوسترها می توانند به خوبی ذهن دانش آموزان را درگیر موضوع درس کنند.البته استفاده از چهار مدل ارائه شده در این الگو به موازات یکدیگر می تواند نتایج بسیار خوبی در برداشته باشد.

● یادگیری استدلالی

در استفاده از الگوی تجربه و گفت وگو، هدف ایجاد تعامل و تعادل بین این دو است. در حقیقت تجربه و گفت وگو از یکدیگر جدا نیستند و پیشرفت در هر یک از آنها موجب توسعه دیگری می شود. تجربه موجب می شود تا دانش آموزان از زوایای مختلف موضوع درسی را بررسی کنند و افکار و عقاید خود در آن زمینه را به سطح بالاتری ارتقا دهند که بازتاب آن در گفت وگو دیده می شود. گفت وگو نیز موجب درک بهتر تجربه دستیابی به معانی و مفاهیم وسیع تری از مشاهدات و آزمایش ها می شود.

روش آموزش مستقیم یا غیر مستقیم

روش سخنرانی یا روش آموزش مستقیم یکی از روشهای بسیار معمول مورد استفاده معلمان در سراسر جهان است . در روش سخنرانی فعالیت اصلی کلاس درس را معلم خود بر عهده می گیرد و از راههای مختلف ارائه و نمایش دادن مطالب به آموزش موضوعهای گوناگون می پردازد. این روش رو به آن روش نمایشی و روش ارائه نیز گفته می شود . ویژگی مهم دیگر این روش آن است که اکثریت فعالیتهای آموزشی معلم در آن جنبه کلامی دارد و ازاین جهت نام روش سخنرانی به آن داده اند.

 

مانند روش آموزشی دیگر، در روش سخنرانی نیز بیان هدفهای آموزشی درآغاز هر درس ضروری است .

حرکت و جنب و جوش معلم به هنگام آموزش نشان دهنده اشتیاق و علاقه او به کار خود و پیشرفت دانش آموزان است و یکی از عوامل بالابرنده سطح اثر بخشی آموزش معلم است . راه رفتن، حرکات بدنی، برقراری تماس چشمی با فرد فرد دانش آموزان، بالا و پایین بردن صدا، و موارد دیگری از این قبیل معرف معلمان علاقه مند و پرتحرک است . این فعالیتهای معلم موجب جلب توجه دانش آموزان به درس و افزایش سطح یادگیری آنها می شود .

معلم می تواند ازدانش آموزان و دانشجویان خود بخواهد تا از توضیحات او یادداشت تهیه کنند . یادداشت برداری دانش آموزان و دانشجویان از مطالب سخنرانی معلم، آنها را از حالت غیر فعال خارج می سازد و به شرکت در فعالیت کلاسی وا می دارد.

یادداشت برداری به ویژه در مواردی که متن سخنرانی یا ماخذی که بتوان موضوعات ارائه شده در سخنرانی را در آنها پیدا کرد وجود نداشته باشد مفید است .

یادداشتهایی که هنگام گوش دادن به سخنرانی تهیه می شوند اغلب نا منظم و در هم و برهم هستند. بهتر است برای استفاده های بعدی این یادداشتها را منظم کرد. " عمل یادداشت برداری برای این سات که محتوای سخنرانی را برای همیشه قابل استفاده سازد؛ بنابراین، استفاده از مداد رنگی، کشیدن چهارخانه ، پیکانها، پرانتز ها، نمودارها، و جداول خلاصه بسیار مهم هستند"

یکی از ایرادی که به روش سخنرانی گرفته اند این است که در این روش آموزشی دانش آموزان و دانشجویان فعال نیستند، حوصله شان سر می رود، قدرت خلاقیتشان پرورش نمی یابد و صرفاً به صورت گیرنده اطلاعات در می آیند . خلاصه اینکه روش سخنرانی یک روش غیر موثر است.

برخی از صاحب نظران از روش سخنرانی دفاع کرده و آن را برای آموزش پاره ای از مطالب مفید دانسته اند.

بنابراین یادگیری از طریق مشاوره را یادگیری به شیوه ی غیر مستقیم هم نامیده اند . از آن رو ، یادگیری از طریق مشاوره مانند یک روش تدریس – یادگیری تلقی می شود که اندیشه ها را به عنوان روش مشاوره ای ویژه ، رهنمود های بسیار اثر گذاری برای یادگیری می نمایاند وآن چه در فلسفه وتکنیک های مشاوره های گذشته آمده است ، الگوی تدریس غیر مستقیم را که درخانواده ی الگو های تدریس قرار می گیرد پوشش داده وپشتیبانی می کنند.

در مواقعی که هدف آموزش کسب مطالب پیچیده و انتزاعی و یادگیری مهارتهای سطح بالا مانند تحلیل، ترکیب، و ارزشیابی از سوی یادگیرنده است، استفاده از روش سخنرانی مناسب نیست.

این روش سخنرانی را باید به معلمان بخصوصی اختصاص داد، زیرا هر معلمی نمی تواند به خوبی از این روش استفاده کند .زیرا باید ارتباط عمیقی با دانش آموزان پیدا کند.

دانش آموزان دراین مرحله ازمجموع تصمیم های اتخاذ شده بهره گرفته وبادرهم آمیزی انواعی از راه حل ها به حل مساله اقدام می کنند . درهم آمیزی راه حل ها واقدامات ممکن ، به دانش آموزان گستره بینشی عمیق تری می دهد . نقش معلم درمرحله آموزش غیر مستقیم ، نقش حمایتی است و بسیار هم مهم است.