صحبت کردن در مورد مشکل :
این مساله برای بسیاری از پدر و مادران کودکان چاق تبدیل به امری عادی شده: اگر کودک شما چاق است، احتمالا خودش می داند.احتمال دارد همکلاسی هایش مسخره اش کنن یا وقتی در آیینه نگاه می کند متوجه تنگ بودن لباس هایش شده باشه. بنابراین وقتی این مساله را مطرح میکنین بهتر است کمی صبور باشین. روش برخورد شما با این مساله تاثیر زیادی در کمک به کودک برای حل این مشکل دارد.
به آرامی سر صحبت را باز کنید
بازدیدکننده عزیز، در زمانی که همه چیز عادی و آرام است به صورت غیر مستقیم درمورد وزن فرزندتان با او صحبت کنین. بعد از بررسی شرایط میتونین بگین "شنیدی که دکتر میگفت داری وزن اضافه میکنی؟ می خواهی حرف بزنیم تا ببینیم چه کاری میتونیم بکنیم؟"
اگر کودک پذیرای این حرف باشه، می توانید برایش توضیح بدین که باید هر روز ورزش بکنه تا بدنش انرژی غذاهایی که میخوره رو بسوزونه. بعد چند پیشنهاد به اون بدهید. مثلا رفتن سه بار در هفته به زمین بازی یا نام نویسی در کلاس های ورزشی.
بگذارید بداند که فعال بودن چیزیه که شما هم میتوانید در اون شریک باشین: چطوره که هفته ای دوبار بعد از شام با هم به دوچرخه سواری بریم؟ هم سرگرمی خوبیه هم هر دوی ما رو ورزیده نگه میداره. تمرینات رو به صورت یک پروژه گروهی دربیارین، مثلا شستن ماشین یا شنای خانوادگی می تواند یه فرزند شما کمک کنه تا برنامه رو به صورت روتین اجرا کنه. میزان فعالیت ها را در حد متوسط نگه دارین تا به ورزش مانند یک تنبیه نگاه نکنه.
از روش مشابهی هم برای کنترل میزان غذا استفاده کنین. اگر فرزند شما هر روز بستنی میخورد، از نوع کم چرب استفاده کنین یا تعداد وعده های اون رو به سه بار در هفته کاهش بدین و در شب های دیگر به جای بستنی از میوه استفاده کنین. به اون یادآوری کنین که چرا عادت های خانواده رو تغییر میدین: "شیرینی مزه خوبی داره ولی برای سلامتی مضر هست. اگر می خواهی بدنت قوی بشود باید انتخاب های دیگری بکنیم." غذاهای کاذب و نوشابه را از رژیم غذایی خانواده حذف کنین و به فرزندتان نشان دهید که او هم بخشی از این فرایند است. (با هم به مغازه برویم و کمی غذای سالم تهیه کنیم).
با کودک دوستانه برخورد کنین
بچه های کوچک معمولا ارتباط غذا خوردن و میزان تلویزیون نگاه کردن را با وضعیت بدنشان نمی فهمند. به او کمک کنین تا درک کند. به او بگویید: "میدانم دوست نداری از دوستت سنگین تر باشی. اما می توانی با تحرک بیشتر این وضعیت را عوض کنی."
به این ترتیب دیگر نیازی نیست برای آینده یک کودک 6 ساله نگران بیماری های مرتبط با چاقی، مانند دیابت و بیماری قلبی باشیم. خیلی ساده برایش روشن کنین: اگر میوه و سبزی جات زیاد بخوری و بیرون بازی کنی، میتوانی دور یک میدان بزرگ بدوی بدون اینکه خسته شوی.
ممکن دخترها بیشتر علاقمند شنیدن تاثیر تغییر سبک زندگی بر ظاهر خود باشن. به دخترتان بگویید اگر میوه و سبزی جات بخورد موهایش براق و درخشان خواهد شد. یا بگویید اگر فوتبال بازی کنی اندام مناسب تری پیدا می کنی و باید برایت لباس های جدید بخریم.
به حرف هایتان جامه عمل بپوشانید
اگر می خواهید که فرزندتان زندگی سالم تری داشته باشه، باید برایش مثال های خوبی بزنین. برایش از جذابیت عضو بودن در باشگاه تنیس خود بگویید یا بگذارید ببیند که وقتی برای دسر سیب میخورین چقدر خوشحال هستین. شما باید در سبک زندگی سالم برای فرزند خود الگو باشین. وقتی کودک اهمیت فعالیت فیزیکی روزانه را برای شما ببیند، خودش هم می خواهد که از نظر فیزیکی فعال باشد.
مثبت اندیش باشید
بازدید کننده گرامی، معمولا بچه هایی که چاق هستند اعتماد به نفس کنتری هم دارن. ممکنه فقط یک کلمه از طرف هم کلاسی هایش (مثل کلمه چاقالو) اشک او را دربیاورد. به همین دلیل همدردی با او و پیدا کردن راه هایی که موجب افزایش اعتماد به نفسش شود، ظالمانه است.
نباید به کودک خود در رابطه با وزنش دروغ بگویید، باید بدون اینکه ناراحتش کنید در این رابطه حقیقت را به او بگویید. فراموش نکنین که میتوانید در مورد چیزهایی مثل زیبایی لبخندش یا اینکه چقدر دوست دارین با شما باشد، صحبت کنین. بدون توجه به وزنش، هر روز به او یادآوری کنین که چقدر دوستش دارین.
اگر ناپرهیزی کرد (مثلا در مهمانی یا جشن تولد) با او صحبت کرده و تشویقش کنین. در برنامه غذایی با او به توافق برسین (مثلا دفعه بعد میتوانی یک تکه کیک یا دوتا شیرینی بخوری). پیروزی های کوچک را جشن بگیرین، مثلا اگر هر روز و به مدت یک هفته میوه و سبزیجات خورد او را تشویق کنین. در انتخاب جایزه دقت کنین، مثلا او را به باغ وحش ببرین یا یک بازی برایش بخرید نه بستنی گردویی!
هیچوقت از کلمه رژیم استفاده نکنین
کودک چاق شما نیاز به یک تلنگر دارد تا بهتر غذا بخورد و بیشتر ورزش کند. نباید برایش رژیم غذایی تعیین کنین و هر روز وزنش را اندازه بگیرین. حتی دختر بچه ها هم ممکنه وسواس اضافه وزن بگیرن. علائم بی اشتهایی در سنین پایینی مانند 6 سال هم دیده شده است.
این توصیه ها به کودک شما کمک میکند تا وقتی به وزن مناسبی رسید حس خوبی درمورد خودش داشته باشد:
برای بدن خود احترام قائل شوید. اگر دخترتان چنین جمله ای از شما بشنود، "باسنم خیلی بزرگه، حالم ازش بهم میخوره" یاد میگره که ارزش خودش رو با ظاهرش بسنجه. به او نشان دهید که از چیزی که هستید خوشحالید و اهمیتی به ظاهر نمیدهید.
برای تلاشش ارزش قائل شوید، نه نتیجه کار. به جای اینکه از ظاهر فرزند خود تعریف کنین، بگویید بسکتبال بازی کردن و عرق کردن سرگرم کننده نیست؟
از مقایسه او با همکلاسی هایش بپرهیزید. کودک شما به اندازه کافی تحت فشار هست (خصوصا دخترها که از کلاس چهارم میگویند در رژیم هستیم). هدف این است که به فرزند خود عادت های زندگی سالم را بیاموزید نه اینکه به عددی خاص برای وزنش برسد.
منبع دریافت این مطلب : پرنت یار