انتخاب مدرسه ابتدایی خوب

راهنمای انتخاب مدرسه ابتدایی برای فرزندان شما

سال آینده مدارس دولتی در رشته علوم انسانی ثبت نام نمی کنند

به گزارش تیزلند، به نقل از خبرنگار آموزش و پرورش خبرگزاری فارس، اسفندیار چهاربند مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران امروز در نشست خبری که در این اداره کل برگزار شد، اظهار داشت: در سال تحصیلی 95-94 یک میلیون و 80 هزار دانش‌آموز در 4 هزار و 200 مدرسه که 2 هزار و 700 مدرسه دولتی و هزار و 500 مدرسه غیردولتی هستند، تحصیل می‌کنند.

وی افزود: 19 درصد دانش‌آموزان در بخش غیردولتی هستند و بالاترین نسبت دانش‌آموز دولتی به غیردولتی به تهران اختصاص دارد که نشان از ظرفیت مشارکت مردم در تعلیم و تربیت است.

وی ادامه داد: پیش‌بینی می‌کنیم تهران تا پایان برنامه ششم توسعه، یعنی تا پایان سال 1399، می‌تواند به مرز 30 درصد دانش‌آموز در بخش غیردولتی برسد، مشروط بر اینکه نظام عرضه و تقاضا و قیمت‌گذاری بخش غیردولتی متناسب با توان مردم تعیین شود.

* اختصاص 34 میلیارد تومان به نیازهای جاری مدارس از تابستان

چهاربند با بیان اینکه برای کیفیت‌بخشی فرآیند تعلیم و تربیت، اقدامات زیادی از اردیبهشت ماه سال 94، انجام شده است، خاطرنشان کرد: برخلاف اطلاعات و اخباری که در برخی رسانه‌ها منعکس شد، بالغ بر 34 میلیارد تومان در طول تابستان و تاکنون برای تامین نیازهای جاری مدارس تخصیص داده‌ایم.

وی افزود: حدود 9 میلیارد تومان صرف تعمیرات مدارس، سرویس‌های بهداشتی، تعمیر تجهیزات هنرستان‌ها، تعمیر میز و نیمکت، تجهیز مدارس و استانداردسازی سیستم‌های گرمایشی مدارس در تهران شده است.

* تخصیص کمک به آموزش و پرورش توسط شهرداری در شورای شهر تهران

مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران با بیان اینکه بر اساس مصوبه شورای اسلامی شهر تهران، در بودجه سال 94 شهرداری مبلغ 260 میلیارد ریال به مدارس تخصیص یافته است، گفت: حدود 140 میلیارد ریال هم به‌عنوان خدمات و بهسازی فضا، به مدارس ارائه شده که بیش از 70 درصد این تعهدات عملی شده است.

وی افزود: همچنین شهرداری 12 میلیارد ریال به‌صورت نقدی در اختیار مدارس قرار خواهد داد که با احتساب این رقم بیش از 34 میلیارد تومان شهرداری تهران به آموزش و پرورش کمک کرده است.

چهاربند با انتقاد از برخی که عنوان می‌کنند سرانه به مدارس پرداخت نشده است، تصریح کرد: معمولاً هر سال در قالب کمک‌سرانه حداکثر به ازای هر دانش‌آموز 5 هزار تومان پرداخت می‌شود که در دو دهه گذشته هم، همینطور بود، اما با تعهدات 34 میلیارد تومانی شهرداری، این عدد به 3 برابر می‌رسد.

وی افزود: دو میلیارد و 700 میلیون تومان نیز به‌عنوان سرانه بین مناطق آموزش و پرورش تهران توزیع شده است و تا پایان هفته، تمام مدارس این مبالغ را دریافت می‌کنند.

مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران با اشاره به اینکه اصل کمک مردم به مدارس قانونی و در قانون پیش‌بینی شده است، گفت: در قانون 4 نوع کمک به مدارس در نظر گرفته شده که کمک‌های مردمی و کمک‌های دولت در قالب کمک‌سرانه از جمله این موارد است، اما اگر کمک مردم داوطلبانه نباشد، باید با آن برخورد کرد.

* اختصاص 2 مدرسه در تهران به کودکان کار

چهاربند با بیان اینکه یکی از اقدامات مهم آموزش و پرورش تهران ساماندهی کودکان کار بود، اظهار کرد: با شهرداری و بهزیستی و موسسات خیریه نشست‌های خوبی برگزار کردیم و در جنوب منطقه 12 تهران، به‌صورت قانونمند دو مدرسه را با مشارکت شهرداری به تعلیم و تربیت این کودکان اختصاص دادیم.

وی افزود: برای سال آینده نیز 4 مدرسه دیگر را در منطقه 12 و 18 تهران برای افزایش پوشش تحصیلی کودکان کار تامین خواهیم کرد.

مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران با اشاره به اینکه یکی دیگر از اقداماتی که در جهت جبران عقب‌افتادگی تاریخی در تهران در حوزه فضای آموزشی صورت گرفته است، گفت: در زمین و ساختمان با کمبود مواجه هستیم و بیش از 45 درصد سرانه فضای آموزشی کمبود داریم، زیرا به‌جای اینکه هزار و 500 هکتار ساختمان روی زمین‌های متعلق به آموزش و پرورش داشته باشیم، فقط 780 هکتار بنا داریم که کمبود فضای آموزشی را نشان می‌دهد.

وی با اشاره به فرسوده بودن فضاهای آموزشی در تهران، تصریح کرد: در پایتخت فضای آموزشی با عمر 115 سال داریم که هم‌اکنون دانش‌آموزان در آن مشغول تحصیل هستند و از طرفی 30 درصد فضاهای آموزشی بیش از 60 سال قدمت دارند که نیازمند تخریب و نوسازی هستند.

چهاربند با بیان اینکه نظام تعلیم و تربیت به مرحله مهم و سرنوشت‌ساز هدایت تحصیلی و استقرار آن در پایه دوم متوسطه، رسیده است، عنوان کرد: در پایان سال تحصیلی جاری دانش‌آموزان پایه نهم، باید هدایت تحصیلی شوند و در دوره دوم به شاخه‌ها و رشته‌ها هدایت شوند که این کار قبلاً در دوره دوم متوسطه انجام می‌شد.

وی افزود: پس از سال 1372 که نظام آموزشی جدید اجرا شد، هدایت تحصیلی از دوره اول به دوره دوم منتقل شد، اما اکنون پس از 22 سال هدایت تحصیلی بار دیگر به دوره اول متوسطه بازگشته است.

مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران در خصوص هدایت تحصیلی دانش‌آموزان در سال تحصیلی آینده گفت: سال آینده در مدارس دولتی ثبت‌نام رشته ادبیات و علوم انسانی وجود نخواهد داشت و متقاضیان این رشته فقط باید در دبیرستان‌های فرهنگ ثبت‌نام شوند که ضوابط خاص خود را دارند.

وی افزود: قرار است در هر منطقه تهران یک مدرسه دخترانه و یک مدرسه پسرانه فرهنگ داشته باشیم؛ اکنون 12 مدرسه فرهنگ در تهران داریم که 24 مدرسه دیگر نیاز است.

نظام رده بندی مدارس تخریبگر «سرمایه انسانی»

مفهومی که به نظرم جامعه ایرانی درگیر آن شده و می‏تواند مشکلات زیادی را هم در عرصه سرمایه انسانی و هم سرمایه اجتماعی ایجاد کند این است که آموزش کنونی ما قادر به تامین سرمایه انسانی به مفهوم کامل خود نیست و مهم‌تر از این قادر به تامین سرمایه اجتماعی در جامعه نیست و نمی‏تواند شکاف‏ها و فاصله‏ های طبقاتی، قومی، فرهنگی و اجتماعی را در زمینه ‏های مختلف جبران کند.

به مفاهیمی که در بالا شرح دادم school segregation گفته می‏شود به معنی «تمایز و جدایی مدرسه‏ای» که به دو پدیده چندپاره‌شدن دانش (knowledge segregation) و چندپاره‌شدن جامعه (social segregation) منجر می‏شود.

تمایز مدرسه‏ای به چه معناست؟ در وضعیت کنونی یک نظام رده‏ بندی‌شده مدارس وجود دارد که انواع مدارس دولتی، نمونه‌دولتی، غیرانتفاعی، استعدادهای درخشان و مانند آن را دربر می‏گیرد و کارکرد اساسی چنین نظامی، طبقه‏ بندی‌کردن افراد جامعه از همان ابتدای کودکی است.

ایده اولیه تشکیل مدرسه چه هدفی داشت؟

زمانی که ایده لزوم وجود مدرسه توسط مصلحان سیاسی- اجتماعی و اندیشمندان پایه ‏گذاری شد، مدرسه کانونی بود برای تمرین برابری و همبستگی اجتماعی، تمرین اعتماد متقابل و فراهم‌آوردن زمینه‏ای برای تعامل بین افرادی که طبیعتا ریشه طبقاتی، قومی، زبانی و دینی متفاوتی دارند، به پدر و مادرانی تعلق دارند با تحصیلات و ثروت متفاوت و قرار بود مدرسه کانونی باشد برای پایه ‏گذاری یک جامعه عادلانه. تا جایی ‌که ادبیات شکل‏گیری مدرسه نشان می‏دهد مدرسه باید ماکتی باشد برای شکل‌دادن به یک جامعه ایده‌آل و کانونی برای تکوین جامعه انسانی‏تر و نهادی که جامعه را دموکراتیزه می‏کند. یکی از کارکردهایی که نظام مدرسه همواره داشته و باید داشته باشد کمک به تعدیل نابرابری‏های اجتماعی است، نظام آموزشی باید نهادی برای قیام مشروع علیه نابرابری‏، تفاوت و طبقه‏بندی بین افراد باشد.

اگر مدرسه نتواند ایده برابری و عدالت را نه در کتاب‏ها بلکه در عمل بیاموزد باید در انتظار واکنش‏هایی در جامعه بود. در عمل پدیده تمایز مدرسه‏ای (school segregation) مهم‌ترین برنامه درسی پنهانی است که به همه دانش‏آموزان کشور تزریق می‏شود، به این معنی که برخی انسان‏ها از بقیه برتر هستند و زمانی‌که این برتری با مقولاتی مانند هوش، استعداد و رشته تحصیل پیوند می‏یابد منجر به نوعی تمایز نژادی مدرن می‏شود، اگر بخواهیم تمایز نژادی را در دنیای مدرن تعریف کنیم عمدتا در این گروه قرار دارد؛ یعنی طبقه اجتماعی به‌علاوه موضوع هوش با یکدیگر پیوند می‏خورد و برخی به‌عنوان افراد هوشمندترِ جامعه باید از امکانات و مدارس ویژه‏ای برخوردار باشند.

امروزه در جامعه، مسئله تمایز مدرسه‏ای (school segregation) با عناوین زیبایی مانند برخورداری از کیفیت آموزشی و نخبه‏ پروری رواج یافته و تحت مفاهیمی مانند اینکه باید به نخبگان و استعدادهای درخشان توجه کرد، باید رقابت علمی را گسترش داد و به توسعه علم و فناوری کشور کمک کرد و سرمایه اجتماعی را گسترش داد، توجیه می‏شود؛ و با چنین عناوینی رابطه‏ای برقرار می‏کنند بین کسانی‌ که استعدادهای درخشان‏تر هستند که باید کنار هم جمع شوند، درس بیشتری بخوانند تا به بقیه افراد جامعه در رقابت با آنها سختی وارد نشود و بعد بتوانند به دانشمندان کشور تبدیل شوند، اما این روند یک حس برتری در افراد تزریق می‏کند؛ این حس که ازنظر علمی، ژنتیکی و هوشی، برتری‏هایی نسبت به افراد نرمال جامعه دارم که باید از آنها جدا و متمایز باشم. همان‌طور که شرح دادم این قضیه به ایده اولیه تشکیل مدرسه ربطی ندارد بلکه به آنچه در واقعیت مدرسه اتفاق می‏افتد مربوط است.

آنچه در واقعیت مدارس رخ می‏دهد

واقعیت مدرسه آن چیزی است که در رقابت‏های اجتماعی– اقتصادی شکل می‏گیرید و تحت حاکمیت یک‏سویه بوروکراسی و صنعت قرار دارد؛ زیرا صنعت و صنعت‏گرایی به انسان‏ها صرفا به‌عنوان عاملان تولید می‏نگرد و این عاملان تولید هرچه سریع‌تر و با تقسیم کار بیشتر بتوانند عمل کنند بهره‏وری جامعه بیشتر می‏شود؛ یعنی می‏ خواهند آموزش را در خدمت بهره‏وری قرار دهند. در‌حالی‌که افزایش بهره‏وری فقط یکی از کارکردهای آموزش است و مهم‌ترین کارکرد آن ایجاد سرمایه اجتماعی و پیوند بین انسان‏های متفاوت است که بتوانند یک زیرساخت اجتماعی را بسازند.

اما آنچه در واقعیت رخ می‏دهد این است که دولت در برخورد با مدرسه می‏خواهد برای خود نیروی اداری تربیت کند، بخش صنعت نیز می‏خواهد نیروهای کارا تربیت شود که بهره‏وری بیشتری داشته باشند و این رویکرد به‌صورت تقسیم کار کارخانه‏ای باید از همان ابتدا به شکل تفکیک رشته‏ های مختلف خود را نشان دهد. به عقیده من این تقسیم کار و تخصصی‌شدن زودهنگام که به دانش‏آموزان دبیرستان تحمیل می‏شود یکی از مشکلاتی است که در عرصه آموزش با آن مواجه هستیم. این رویکرد دارای تاخر فرهنگی است یعنی به زمانی تعلق دارد که مدرسه و آموزش را فقط به معنی آموزش علوم می‏دانستند و علم را IQ و مجموعه‏ای از داشته‏ های علمی؛ بنابراین مدرسه یک رویکرد فردگرایانه و رقابتی نسبت به آموزش مطرح می‏کرد، در آموزش به معنی علم‏ آموزی، افراد برحسب IQ طبقه‏ بندی می‏شوند و IQ تنها نوع هوش تلقی می‏شود؛ در‌صورتی‌که هوش انواع متنوعی دارد که جامعه انسانی به همه آنها نیازمند است و این غیرعادلانه است اگر با تعریف و اعمال آموزش ناصحیح جامعه‏ای را از ظرفیت این هوش‏های متعدد محروم کنیم.

آموزش در ایران همگام با جهان تغییر نکرده

امروزه ایده اصلی آموزش، آموزش زندگی مدنی است، یعنی تغییری در روند آموزش در سطح جهانی به وجود آمده که هنوز وارد ایراننشده است، ما هنوز فکر می‏کنیم دبیرستان محلی است برای کلاس‌کنکور‌رفتن و تست‌زدن در‌حالی‌که محلی است که باید در آن افراد بیاموزند، با یکدیگر ارتباط داشته باشند و این ارتباط است که جریان‏های مختلف اندیشه و روابط بین پایگاه‏های مختلف اجتماعی را برقرار می‏کند، پیش‏داوری افراد را نسبت به یکدیگر کاهش داده و نوعی ارتباط صلح‏ آمیز و انسانی را بین افراد مختلف جامعه برقرار می‏کند.

مدرسه رده‏بندی‌شده در شرایط کنونی، پیش‏ داوری‏های اجتماعی را تثبیت و تقویت کرده و کانونی برای تداوم بی‏ عدالتی‏ های اجتماعی است و به نحوی ذهن انسان را طبقه‌بندی می‏کند که با رده‏بندی‏های طبقاتی همگون و سازگار است.

در حد طرح مسئله باقی می‏مانم و می‏گویم صرف دسترسی به آموزش نوعی عدالت صوری است، اینکه مثلا در روستاها و عشایر کلاس درس بسازیم و بعد در آمارها بیان کنیم میزان دسترسی به آموزش بالا رفته، می‏تواند نوعی عدالت صوری را تامین کند، اما باید دنبال عدالت محتوایی باشیم و آن تامین دسترسی کیفی همه کودکان به آموزش است؛ اما باید توجه کرد که این دسترسی کیفی دچار یک نظام طبقه ‏بندی‌شده مدرسه‏ای نشود که عواقب آن را در رفتار روزمره گروه‏های مختلف اجتماعی می‏توان دید.

 

گذشته از مناطق محروم که ادعا می‏کنیم تحت بی‏ عدالتی آموزشی قرار دارند من معتقدم بسیاری از اقشار تحصیل‏کرده که به‌ظاهر از امکانات آموزشی بسیار مناسبی برخوردار بوده‏اند نیز تحت بی‏عدالتی آموزشی قرار دارند، برای مثال امروزه از ظرفیت علوم انسانی در حوزه اداره جامعه استفاده نمی‏شود، مهندسانی که در معتبرترین دانشگاه‏ ها تحصیل می‏کنند نیز این بی‏عدالتی را همراه دارند؛ زیرا از تاریخ، ادبیات، سینما، هنر و ... چیزی نمی‏دانند. این تمایز و طبقه‏ بندی در سطح جامعه اجازه نمی‏دهد سرمایه انسانی به‌صورت یک کل، تکوین یابد و نوعی صف‎‏بندی رشته‏ای و عدم جریان دانش در ابعاد گوناگون را ایجاد می‏کند که می‏تواند در بلند‏مدت آسیب ‏زا باشد، کمااینکه تاکنون نیز آسیب ‏زا بوده، مثلا اینکه رشد علمی کشور تبدیل شده به رشد تولید مقاله و جداکردن افراد مختلف جامعه و توسعه نوعی نگرش نژادی مدرن بین افرادی که در مدارس برتر درس می‏خوانند و حس حقارت در دانش‏آموزان مدارس معمولی، در‌حالی‌که این دو گروه می‏توانستند در کنار هم بوده و از ظرفیت‏های یکدیگر استفاده کنند.

طرح تحصیل رایگان در مدارس غیردولتی

به گزارش تیزلند، به نقل از خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، محمدباقر نوبخت امروز در دومین کنفرانس توسعه و عدالت آموزشی که در تالار علامه امینی دانشگاه تهران در حال برگزاری است، اظهار داشت: بحث آموزش در بودجه سال 95 مورد توجه جدی قرار گرفته است؛ از سال 92 تا به امسال اعتبارات آموزشی بیشترین رشد را داشته و تقریبا دو برابر افزایش یافته است اما باز هم کافی نیست.

وی افزود: برای اولین بار در بودجه سال 95 ردیف ویژه‌ای برای عدالت آموزشی در نظر گرفته شده است. همچنین ماده 180 قانون برنامه پنجم توسعه عنوان کرده بود دو درصد از مرجع اعتبارات برای توازن‌بخشی بودجه‌ها در استان‌ها هزینه شود که به 3 درصد افزایش یافت.

معاون برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری در خصوص پرداخت مطالبات فرهنگیان گفت: مطالبات بازنشستگان و فرهنگیان، پرداخت حقوق بازنشستگان و ارتقای دریافتی شاغلان از طریق اجرای طرح رتبه‌بندی معلمان از جمله اقداماتی است که در دست اجرا است و در بودجه سال 95 چند ردیف برای آنها در نظر گرفته شده است.

نوبخت در خصوص نقش سازمان‌های مردم‌نهاد در توسعه عدالت آموزشی بیان کرد: بدون تردید منعطف کردن این موضوع به دولت غیرواقع‌بینانه است چرا که دولت بخشی از امکانات را در اختیار دارد و بخش دیگر برعهده مردم است و با هماهنگی‌ و تشریک مساعی با دولت می‌توانند نسبت به ارتقای شاخص‌های آموزشی کمک کنند.

وی تصریح کرد: هم‌اکنون که دولت با محدودیت منابع مواجه است می‌توانیم با استفاده از بخش غیردولتی، عدالت آموزشی را محقق کنیم. البته خرید خدمات آموزشی بدین ترتیب است که دانش‌آموزان رایگان تحصیل کنند ولی دولت موظف نباشد این پول را صرفا به مدارس دولتی بدهد و باید سرانه را در اختیار مدارس غیردولتی نیز قرار داد تا دانش‌آموزان بتوانند در مدارس غیردولتی رایگان درس بخوانند و این نوع مناسبی از مشارکت بخش غیردولتی است.

منبع دریافت این مطلب : خبرگزاری تسنیم

آیا مربیان پیش دبستانی و نیروهای شرکتی استخدام می شوند؟

به گزارش تیزلند، به نقل از خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم،‌ براساس مصوبه اخیر مجلس شورای اسلامی مبنی بر به کارگیری مربیان پیش دبستانی و نیروهای شرکتی به صورت حق‌التدریس بخشنامه‌ای از سوی وزارت آموزش و پرورش صادر شده است که در این بخشنامه به اعطای کدپرسنلی مربیان پیش دبستانی و نیروهای شرکتی و ورود اطلاعات آنها به سامانه تا تاریخ 4 آذر اشاره شده است.

اما آیا تخصیص کدپرسنلی به مربیان پیش دبستانی و نیروهای شرکتی ارتباطی به مسئله استخدام آنها دارد؟

محسن بهارلو معاون پشتیبانی و توسعه مدیریت آموزش‌وپرورش شهرستان‌های استان تهران در این رابطه به خبرنگار تسنیم گفت: تبصره 10 ماده 17 قانون تعیین تکلیف استخدامی معلمان حق‌التدریسی و آموزشیاران نهضت سواد آموزی به ما اختیار داد تا نیروهای مورد نیاز خود را به صورت حق‌التدریس با توجه به رشته تحصیلی، مقطع،‌ جنسیت، نیاز منطقه و سنوات همکاری از میان نیروهای پیش دبستانی که قبلاً در مراکز پیش دبستانی دولتی یا ضمیمه مدارس دولتی فعالیت کردند، تامین کنیم.

وی افزود:‌ مصوبه مجلس همچنین این اختیار را به ما داد تا بخشی از کمبودها را از میان نیروهای خرید خدمات آموزشی تامین کنیم.

معاون پشتیبانی و توسعه مدیریت اداره کل آموزش‌وپرورش شهرستان‌های استان تهران گفت: در تبصره 10 ماده 17 قانون تعیین تکلیف معلمان حق التدریسی آمده است که به کارگیری نیروها الزامی برای استخدام رسمی نیست بلکه این روش راهکاری برای جبران کمبود نیروی انسانی است.

بهارلو با اشاره به اینکه یک هزار و 549 نفر از مربیان پیش دبستانی و نیروهای شرکتی واجد شرایط بودند اما با توجه به بحث جنسیت،‌رشته و منطقه توانستیم 800 نفر را به کار بگیریم، عنوان کرد:‌ سال آینده ممکن است تغییراتی در وضعیت نیروی انسانی ایجاد شود چرا که تعدادی نیرو بازنشسته می‌شوند و از سوی دیگر فارغ التحصیلان دانشگاه فرهنگیان را خواهیم داشت.

وی عنوان کرد: استفاده حق‌التدریسی از مربیان پیش دبستانی و نیروهای شرکتی راهکاری برای جبران کمبود نیرو است و تخصیص کدپرسنلی به منزله استخدام آنها نیست بلکه پرداخت حقوق و بیمه این افراد منوط به تخصیص کدپرسنلی است.

منبع دریافت این مطلب : خبرگزاری تسنیم