پژوهشگاه فرهنگ ، هنر و ارتباطات

پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات به منظور رفع نیازهای پژوهشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، فعالیت خود را بر اساس مجوز وزارت علوم، تحقیقات و فناوری از سال 1387 و با سرلوحه قرار دادن رویکرد «مساله محوری» آغاز نموده است. مهم‌ترین هدف پژوهشگاه، پژوهش در چارچوب وظایف و تکالیف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به منظور شناخت تنگناها و مشکلات این حوزه وسیع، شناسایی قابلیت‌ها و ظرفیت‌ها و ارائه راهبردها و راهکارهای مناسب برای حل مشکلات و رشد و توسعه قابلیت‌ها در مسیر تعالی فرهنگی کشور است که در سند چشم‌انداز منعکس شده است.

پژوهشگاه به‌صورت هیات امنایی اداره می شود که اعضای آن عبارتند از:

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان رئیس هیات امنا

وزیر علوم، تحقیقات و فناوری یا نماینده وی

رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی یا نماینده وی

سه تا پنج تن از شخصیت‌های علمی- فرهنگی موثر در توسعه و پیشرفت پژوهشگاه

رئیس پژوهشگاه (به عنوان دبیر هیات امنا‌)

رئیس پژوهشگاه با حکم وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی منصوب می‌شود.

در حال حاضر ریاست پژوهشگاه با دکتر محمدرضا جوادی یگانه است.

پژوهشگاه در حال حاضر دارای پنج پژوهشکده است:

پژوهشکده فرهنگ

پژوهشکده هنر

پژوهشکده ارتباطات

پژوهشکده مطالعات دینی فرهنگ

پژوهشکده هنرهای سنتی اسلامی

در هر پژوهشکده، میزهای تخصصی با هدف پاسخگویی به نیازهای پژوهشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و با حضور اعضای هیات علمی و کارشناسان برجسته پژوهشگاه تعریف و تشکیل شده است. هر پژوهشکده علاوه بر تعریف، اجرا و نظارت بر طرح‌های پژوهشی و برگزاری نشست‌ها و همایش‌های علمی و تخصصی نسبت به تهیه گزارش‌های فرهنگی نیز اقدام می‌کند.

روسای پیشین پژوهشگاه به ترتیب افراد ذیل بوده اند:

- دکتر مسعود کوثری

- دکتر سعید معیدفر

- دکتر محمد سمیعی

- محمدتقی شریفی قادری

- دکتر محمدهادی همایون

- دکتر محمدرضا مرندی

- دکتر یحیی طالبیان

منبع دریافت این مطلب : پژوهشگاه فرهنگ ، هنر و ارتباطات

موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی

سابقه برنامه ریزی توسعه در ایران به سال 1327 برمی گردد که اولین برنامه توسعه کشور بوسیله متخصصان خارجی تنظیم گردید و سازماندهی برای برنامه ریزی نیز در سال 1328 طراحی شد.

در بخش آموزش عالی در سال 1346 وزارت علوم و آموزش عالی تاسیس شد و نیز موسسه تحقیقات و برنامه ریزی علمی و آموزشی به عنوان سازمانی مستقل در جهت همکاری و همفکری با وزارت علوم و آموزش عالی در سال 1348 پس از طی مراحل قانونی بوجود آمد و در سال 1360 منحل گردید.

بدین ترتیب با انحلال موسسه تحقیقات متاسفانه نیروی انسانی با تجربه آن هم در سطح دانشگاهها، وزارت و کشور پراکنده گردیدند. در جریان طراحی برنامه اول توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و تدوین برنامه بخش آموزش عالی و تحقیقات، کمبود مطالعات و تحقیقات و اطلاعات مستند علمی و نیروی انسانی متخصص، با تجربه، کاردان و آشنا به امر برنامه ریزی توسعه در آموزش عالی احساس گردید که پس از بررسی های کارشناسی توسط متخصصان اقتصاد، برنامه ریزی و مدیریت، روانشناسی و علوم اجتماعی از دانشگاههای تهران، تربیت معلم تهران، شهید بهشتی، شیراز، اصفهان، تبریز و مشهد، طی 35 جلسه 6 ساعته مسایل و مشکلات آموزش عالی بررسی شد و به منظور چگونگی امر نهادی کردن پژوهش و برنامه ریزی در آموزش عالی با استفاده از تجربیات گذشته پیشنهاد گردید که موسسه ای با نام موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی تاسیس گردد. در این زمینه، اساسنامه موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی در تاریخ 1369/12/25 توسط شورای گسترش آموزش عالی به تصویب رسید.

این موسسه عملاً از سال 1370 با امکانات مرکز آمار و برنامه ریزی آموزشی، که از واحدهای تابعه معاونت آموزشی وزارت متبوع است، شروع به کار نمود و با گذشت مدت زمانی در حدود 2 سال، سرانجام تشکیلات و نمودار سازمانی آن در تاریخ 1372/5/12 به تصویب سازمان امور اداری و استخدامی کشور رسید و فعالیت خود را رسماً آغاز نمود.

اهداف

1- زمینه سازی مناسب برای تامین اهداف و ماموریتهای "وزارت علوم، تحقیقات و فناوری"

2- توسعه و گسترش پژوهش در زمینه سیاستگذاری و برنامه ریزی در نظام آموزش عالی کشور

3- زمینه سازی مناسب برای ارتقای فعالیتهای پژوهشی مرتبط ماده

منبع دریافت این مطلب : تاریخچه موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی

موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی

موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی

سابقه برنامه ریزی توسعه در ایران به سال 1327 برمی گردد که اولین برنامه توسعه کشور بوسیله متخصصان خارجی تنظیم گردید و سازماندهی برای برنامه ریزی نیز در سال 1328 طراحی شد.

در بخش آموزش عالی در سال 1346 وزارت علوم و آموزش عالی تاسیس شد و نیز موسسه تحقیقات و برنامه ریزی علمی و آموزشی به عنوان سازمانی مستقل در جهت همکاری و همفکری با وزارت علوم و آموزش عالی در سال 1348 پس از طی مراحل قانونی بوجود آمد و در سال 1360 منحل گردید.

بدین ترتیب با انحلال موسسه تحقیقات متاسفانه نیروی انسانی با تجربه آن هم در سطح دانشگاهها، وزارت و کشور پراکنده گردیدند. در جریان طراحی برنامه اول توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و تدوین برنامه بخش آموزش عالی و تحقیقات، کمبود مطالعات و تحقیقات و اطلاعات مستند علمی و نیروی انسانی متخصص، با تجربه، کاردان و آشنا به امر برنامه ریزی توسعه در آموزش عالی احساس گردید که پس از بررسی های کارشناسی توسط متخصصان اقتصاد، برنامه ریزی و مدیریت، روانشناسی و علوم اجتماعی از دانشگاههای تهران، تربیت معلم تهران، شهید بهشتی، شیراز، اصفهان، تبریز و مشهد، طی 35 جلسه 6 ساعته مسایل و مشکلات آموزش عالی بررسی شد و به منظور چگونگی امر نهادی کردن پژوهش و برنامه ریزی در آموزش عالی با استفاده از تجربیات گذشته پیشنهاد گردید که موسسه ای با نام موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی تاسیس گردد. در این زمینه، اساسنامه موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی در تاریخ 1369/12/25 توسط شورای گسترش آموزش عالی به تصویب رسید.

این موسسه عملاً از سال 1370 با امکانات مرکز آمار و برنامه ریزی آموزشی، که از واحدهای تابعه معاونت آموزشی وزارت متبوع است، شروع به کار نمود و با گذشت مدت زمانی در حدود 2 سال، سرانجام تشکیلات و نمودار سازمانی آن در تاریخ 1372/5/12 به تصویب سازمان امور اداری و استخدامی کشور رسید و فعالیت خود را رسماً آغاز نمود.

اهداف

1- زمینه سازی مناسب برای تامین اهداف و ماموریتهای "وزارت علوم، تحقیقات و فناوری"

2- توسعه و گسترش پژوهش در زمینه سیاستگذاری و برنامه ریزی در نظام آموزش عالی کشور

3- زمینه سازی مناسب برای ارتقای فعالیتهای پژوهشی مرتبط ماده

منبع دریافت این مطلب : تاریخچه موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی