نسبت به دهه 1970، کودکان و پدران 7 برابر بیشتر با یکدیگر وقت می گذرانند

طبق مطالعه ای جدید، نسبت به چهار دهه گذشته، پدران بیشتر درگیر کارهای فرزندانشان هستند. پدرانی که شاغل هستند، به طور میانگین، روزانه حدود 35 دقیقه بر روی فرزندان خود تمرکز دارند، این مقدار همچنان کم است، اما میزان وقت گذرانی پدران با فرزندان در سال 1974، پنج دقیقه ثبت شده است. در طول همین زمان، این مقدار برای مادران از 15 دقیقه به یک ساعت افزایش داشته است.

اگر چه ممکن است خبر خوبی برای کودکان باشد، اما محققان درباره اینکه زمان اضافی چگونه سپری می شود، به اختلافات نگران کننده ای دست یافتند. بیشتر والدین تحصیل کرده احتمالا می گویند که این زمان را صرف کمک کردن به انجام دادن تکالیف کودکان می کنند در حالی که والدین بدون تحصیلات عالی، کمتر احتمال داشت که در فعالیت های آموزشی کودک شرکت داشته باشند.

این تحقیق که در دانشگاه لندن انجام شده است، به نحوه گذراندن زمان والدین و فرزندان بین سال های 1974 و 2005 را بررسی کرده و تحلیل کردند که والدین در طول 24 ساعت، چگونه زمان خود را بین کار، تفریح، و نگهداری از کودک تقسیم می کنند.

این پژوهش بیان می کند که در حالی که مادران بیشتر زمان اضافی را از کاهش تفریح یا کارهای خانه ایجاد کرده بودند، پدران از کار خود کم کرده بودند که نشان می دهد پدران به مسئولیت پدرانه خود، بیشتر از شغلشان اهمیت می دهند.

با این حال، معنای ضمنی این یافته، در مورد نابرابری بود. اگر پدر و مادران تحصیل کرده وقت بیشتری را با بچه های خود در فعالیت های با ارزش مناسب برای رشد آن ها سپری می کنند، پس عملکرد کودک خوب خواهد شد. اما فرزندانی که والدین آنها وقت خود را صرف این نوع فعالیت های آموزشی نمی کنند چطور؟ این سوالی است که باید مورد توجه قانون گذاران قرار بگیرد.

محقق این پژوهش می گوید «با این داده ها، ما نمی توانستیم تاثیر زمان سپری شده بر تحول کودک را بیان کنیم. اما تحقیقات دیگری انجام شده اند که ثابت کرده اند هرچه زمان بیشتری را با کودک بگذرانید، تحول شناختی بهتری خواهد داشت».

روش های آموزش در خانه

اکثر کسانی که در خانه به کودک خود آموزش می دهند، روش خود را بهترین روش می دانند. خانواده نباید خود را محدود به یک روش بکند زیرا آموزش در خانه انعطاف پذیر است و می توانید با توجه به نیاز کودک خود در هر مرحله از رشد، روش های مختلف را انتخاب کرده و با یکدیگر ترکیب کنید. اگر می خواهید به کودک خود در خانه آموزش دهید، در ادامه هشت روش رایج به شما معرفی می شود. روشی متناسب با باورهای تحصیلی خود را برگزینید یا روش های مختلف را ترکیب کنید.

روش سنتی

تدریس در خانه به روش سنتی مشابه تدریس در مدرسه است. در این روش والدین از کتاب، کتاب کار و امتحان برای آموزش و سنجش میزان یادگیری استفاده می کنند. آن ها یک اتاق در خانه را به تدریس اختصاص داده اند. برخی از کودکان انجام دادن کتاب کار را دوست دارند و این روش برای آن ها خوب است. اما اگر مسئولیت آموزش به کودک در خانه را به عهده دارید، بهتر است ابتدا روش های دیگر را نیز امتحان کنید. زیرا یکی از اصلی ترین مزایای تدریس در خانه این است که خانواده ها آزاد هستند تا خارج از چهارچوب های مربوط به یادگیری عمل کنند.

روش آموزشی کلاسیک

این رویکرد بر اساس روش سه گانه است –سه مرحله مجزای یادگیری. کودکان کم سن با یادگیری دستور زبان شروع می کنند که در آن به خاطر سپاری قواعد و شکل ها نقش اصلی را ایفا می کنند. در حدود کلاس پنجم، کودکان وارد مرحله منطق می شوند، که زمانی که کودکان بتوانند به طور کامل تر رابطه بین وقایع و مفهوم علت و معلول را درک کنند، شروع می شود. در طول های سال های نوجوانی، دانش آموزان وارد مرحله آخر می شوند. در این مرحله آن ها بر بیان افکار خود درباره آنچه می آموزند، از طریق گفتار و نوشتار، متمرکز می شوند.

روش شارلوت میسون

شارلوت میسون در اواخر دهه 1800 در بریتانیا، رویکرد مجزایی به آموزش مدرسه ارائه کرد. او از دادن کتاب کار به دانش آموزان امتناع کرد و در عوض از آن ها می خواست کتاب های نویسندگان مطرح را مطالعه کنند. او معتقد بود که کودکانی که با افکار بزرگ آشنا باشند، خودشان نیز می توانند تفکر کنند و در راستای رشد فیزیکی، رشد ذهنی، اخلاقی و معنوی نیز داشته باشند. افرادی که از این روش برای آموزش در خانه استفاده کردند، آن را بسیار احیا کننده دانستند. آنها تاکید میسون بر مطالعه طبیعت، درس های آکادمیک کوتاه در سال های ابتدایی، دروس هنر و موسیقی، و بازگویی و روایت آنچه دانش آموزان یادگرفته اند به زبان خودشان، را الگوی خود قرار داده بودند.

این مطلب ادامه دارد ولی ادامه آن به شما نمایش داده نمی شود!برای دیدن ادامه این مطلب  به صورت کامل باید عضو سایت باشید.  ادامه برخی مطالب سایت (از جمله این مطلب) فقط به اعضا نمایش داده می شود.
اگر قبلاً عضو شده اید و کد و رمز دارید، برای ورود اینجا کلیک کنید: 
ورود اعضا

اگر عضو نشده اید، عضو شوید و به حدود 50 هزار عضو سایت بپیوندید. عضویت بسیار ساده است و در کمتر از یک دقیقه انجام می شود. 
برای عضویت در سایت کلیک کنید

اختصاص 10 نمره به امتحانات پایان ترم دانش آموزان

به گزارش تیزلند، به نقل از گروه آموزش و پرورش خبرگزاری فارس ، احمد عابدینی با بیان اینکه ارزشیابی تحصیلی در سنوات گذشته بر مبنای 25 درصد فرایندی و  75 درصد امتحان پایانی بوده است، افزود: پیش از این 15 نمره به امتحانات پایان ترم و 5 نمره به امتحانات میان ترم دانش‌آموزان تعلق می‌گرفت.

وی ادامه داد: بر اساس مصوبه جدید از 20 نمره درسی هر دانش‌آموز، 10 نمره به امتحانات میان ترم و 10 نمره به امتحانات پایان ترم تعلق می‌گیرد.

معاون شورای عالی آموزش و پرورش با اشاره به مواد 45 و 46 آیین نامه جدید آموزشی ویژه دانش آموزان دوره دوم متوسطه که توسط شورای عالی آموزش وپرورش تصویب شده است، افزود: براساس این مصوبه ضریب امتحانات پایان ترم دانش‌آموزان از 0.6 به 0.55 کاهش یافته و باعث  شده است تا مرجعیت علمی معلم در ارزشیابی فرایندی دانش‌آموز افزایش پیدا کند.

وی گفت: براساس آیین نامه ضریب تاثیرگذاری نمرات پایانی در ارزشیابی تابستانی نیز از 80 درصد به 75 درصد کاهش یافته است.

عابدینی ادامه داد: بر اساس مصوبه اخیر شورای عالی آموزش و پرورش همچنین دانش‌آموزانی که در پایه نهم انتخاب رشته کرده‌اند می‌توانند در صورت صلاحدید در پایه دهم رشته تحصیلی خود را تغییر دهند.

وی با بیان اینکه طبق مصوبه قبلی شورا امکان تغییر رشته از دانش آموزان پایه نهم گرفته شده بود، افزود: دانش‌آموزان متقاضی تغییر رشته می توانند درخواست خود را به مدرسه محل تحصیل خود ارائه دهند.

منبع دریافت این مطلب : خبرگزاری فارس

استفاده از فوق برنامه های مدارس هیات امنایی «اجباری» نیست

به گزارش تیزلند، به نقل از حبرگزاری ایسنا، عباسپور در نشست خبری گرامیداشت هفته شوراهای آموزش و پرورش با بیان اینکه شوراهای  آموزش و پرورش بازوی قدرتمندی برای اداره امور هستند و اگر جلسات مرتبا برگزار نشود به نظر می رسد باید منتظر بحران باشیم گفت: به عنوان مثال همه فرمانداران و استانداران ریاست شوراها را در مناطق بر عهده دارند و همه آنها نسبت به قطع آب و برق مدارس حساس هستند و بخشنامه کرده‌اند که این اتفاق رخ ندهد.

وی افزود: در قانون برخی مواد مالی هستند و برای آموزش و پرورش آورده مالی دارند به عنوان مثال طبق قانون شوراها شهرداری ها باید تا 5 درصد از عوارض ساختمان سازی و صدور پروانه را به آموزش و پرورش اختصاص دهند.

وی افزود: شهرداری ها موظف هستند آیین نامه وصول عوارض را تدوین کنند اما پس از 24 سال هنوز نوشته نشده است. طی سه سال اخیر تعاملاتی با وزارت کشور و سازمان شهرداریها و موفقیت‌هایی داشتیم تا جایی که اخیرا بخشنامه‌ای از طریق سازمان شهرداریها به شهرداریهای کشور به منظور تدوین این آیین نامه‌ها ارسال شد.

مدیر شوراهای آموزش و پرورش ادامه داد: هرچند با رکود در ساخت و سازها روبرو هستیم اما درآمد ما از این محل در حال افزایش است و در این مدت 100 میلیارد تومان از این محل افزایش درآمد داشته‌ایم در حالی که این مبلغ در گذشته 60 میلیارد تومان بود. در واقع هرسال 10 درصد افزایش درآمد داشته‌ایم.

عباسپور با بیان اینکه از طریق مواد قانون شوراهای آموزش و پرورش حدود 1600 میلیارد تومان درآمد از محل‌های مختلف در سال 94 داشته‌ایم گفت: این میزان برای سال جاری در حال افزایش است و به نظر می رسد اگر این مسیر ادامه یابد بخشی از مشکلات ما در استانها حل خواهد شد.

عباسپور درباره مدارس هیات امنایی نیز گفت: مدارس هیئت امنایی از آموزش و پرورش مجوزهای لازم را دریافت می کنند و اغلب آنها جزو  مدارس موفق و مورد اقبال جامعه هستند.

وی افزود: در سه سال اخیر تلاش کردیم ساماندهی این مدارس را انجام دهیم و تا کنون 2764 مدرسه شناسنامه دار هیات امنایی با 17 هزار دانش آموز در سطح کشور داریم.

مدیر شوراهای آموزش و پرورش با بیان اینکه سال گذشته حدود 500 مدرسه هیات امنایی را مورد بازدید قرار دادیم عنوان کرد: البته این جدای از بازدیدهای استانی است؛ اگر چنانچه مدارس خلاف ماموریت های مصوب اقدام کنند برخورد می‌کنیم و از این تعداد 14 مدرسه به شیوه قبل برگشته و از حالت هیات امنایی خارج شدند.

وی درباره هزینه کرد درآمدهای حاصله از طریق قانون شوراهای آموزش و پرورش گفت: هدایا و کمک افراد خیر، کمک های داوطلبانه اولیاء، عوارض شهرداری ها، اجازه فضاها و.... محل درآمد هستند که در سال 94 به 1600 میلیارد تومان رسید و پیش بینی می شود 100 تا 150 میلیارد تومان افزایش درآمد در سال جاری داشته باشیم که چگونگی هزینه کرد آن در قانون آمده است و فعالیت‌های پروزشی، ساخت و ساز و تامین تجهیزات و.... از جمله آنهاست.

عباسپور درباره شهریه مدارس هیات امنایی گفت: در مدارس هیات امنایی چیزی به نام شهریه نداریم اما خدمات فوق برنامه داوطلبانه است که هزینه آن را شوراهای آموزش و پرورش تعیین می کنند و اگر هزینه‌ای به اجبار نیز دریافت شود، تخلف است.

منبع دریافت این مطلب : خبرگزاری ایسنا

زندگی آزمون زده

از کلاس‌های مدرسه کدام یک در خاطرتان باقی مانده است؟ آن‌هایی که شما را به تفکر و تبادلِ نظر فرا می‌خوانْد یا آن‌هایی که مطالبِ موردنیاز برای آزمون را به خوردتان می‌داد؟ نظامِ آموزشی در سرتاسر جهان هر روز بیشتر از اندیشیدن فاصله گرفته و به‌سوی آزمون‌محوری حرکت می‌کند. این در حالی است که، در تفکر سقراطی، آموزش با طرح سوال آغاز می‌شود، با پرسشگری ادامه می‌یابد و به‌سوی فهمی عمیق‌تر حرکت می‌کند.

ایان — بیایید با هم کلاس درس ایدئالِ من را تصور کنیم. وارد که می‌شوید، اولین چیزی که توجه شما را جلب می‌کند چیدمان کلاس است. خبری از ردیف میز و نیمکت‌ها در مقابل یک تخته‌سیاه نیست و، به‌جای آن، صندلی‌هایی راحت به‌شکل دایره‌ای بزرگ چیده شده‌اند. این چیدمان پیامی در خود دارد: اینجا فضایی برای بحث و تبادل آزادِ آراست. روی دیوار پوستری از برتراند راسل و این نقل‌قول از او وجود دارد: «اکثر مردم ترجیح می‌دهند بمیرند تا اینکه بیندیشند و اکثرشان هم می‌میرند و نمی‌اندیشند.»1 قفسه‌ای شیشه‌ای وجود دارد که مقالات دانش‌آموزان، ردیف روی ردیف، در آن چیده شده است، مقالاتی درباره موضوعات متنوعی چون اخلاقیات تجارت، مهندسی، معماری، تاریخ سیاسی، زبان‌شناسی و فلسفه علم.

دانش‌آموزان وارد می‌شوند، سر جای خود در آن دایره می‌نشینند و منتظر آغاز سمینار می‌شوند. معلم در کنارِ آن‌ها درون دایره می‌نشیند و یک‌راست سراغ اصل مطلب می‌رود. می‌پرسد: «آیا من امروز همان آدمی هستم که دیروز بودم؟» مناظره بلافاصله در می‌گیرد. معلم کم حرف می‌زند. تنها گاهی، برای درخواستِ توضیح بیشترِ یک نکته یا جلب توجه کلاس به استدلال یکی از دانش‌آموزان، مداخله می‌کند.

پس از تبادل پرهیجان و اولیه آرا، همه‌چیز اندکی آرام‌تر می‌شود و معلم درباره تمایز میان خاصیت‌های ماهوی و غیرماهوی2 نکاتی ذکر می‌کند. سپس پیشنهاد می‌کند که شاگردان قسمتی از نوشته‌های جان لاکِ فیلسوف را بخوانند. این امر به بحث و مناظره بیشتر دامن می‌زند.

دانش‌آموزان در مشارکت خود از ایده‌هایی بهره می‌گیرند که در موضوعات گوناگون با آن‌ها برخورد کرده‌اند. یکی می‌گوید به‌خاطر دی.ان.ای‌اش همانی هست که هست. معلم درباره زیست‌شناسی [موجود در] پشت این ایده توضیح می‌خواهد. یکی می‌پرسد این نظریه چگونه درباره دوقلوهای همسان کاربرد دارد. دانش‌آموزی دیگر می‌گوید همه ما در زندگی نقش‌هایی بازی می‌کنیم و همین نقش‌ها هستند که هویت ما را تعریف می‌کنند.

جوّ کلاس آرام، مشارکتی و پرسش‌گرانه است؛ موتور محرکه یادگیریْ کنجکاوی و علاقه شخصی است. معلم هیچ جوابی برای پرسش‌ها ارائه نمی‌دهد و به‌جای آن در هنگام بحث‌های کلاس، نظراتی را بر روی فلیپ‌چارت3 یادداشت می‌کند. جلسه درس نیز با هیچ جوابی به پایان نمی‌رسد. درواقع حتی با به‌صدادرآمدن زنگ نیز به پایان نمی‌رسد؛ دانش‌آموزان در حال خروج از کلاس کماکان در حال بحث‌اند.

این کلاسِ درسِ ایدئال من است. درواقع، این چیزی بیش از یک رویاست. کلاس واقعی من نیز، دست‌کم هرازگاهی، شبیه به همین است. زمانی که آغاز به تدریس کردم، آموختم که جلسات درسی که در آن شاگردان در بحث و مناظره و پرسشگریْ مشارکت فعال دارند، هم برای خودشان و هم برای معلم لذت‌بخش‌تر و به‌یادماندنی‌تر هستند. بنابراین هرگاه که ممکن باشد امور را این‌گونه سامان می‌دهم.

اما حقیقت تلخ این است که اکثریت بزرگی از جلسات درس با هدف دیگری تشکیل می‌شوند. ریزترین جزئیاتِ کلاس درس برای اغلب معلمان و شاگردان را ملزومات آمادگی برای امتحانات شکل می‌دهد. هنگامی که دانش‌آموزان وارد چنین کلاس‌هایی می‌شوند، تمرکز بر بحث و پرسشگریِ نامحدود نیست، بلکه بر آموختن هر‌چیزی است که برای موفقیت در امتحان بعدی «باید دانست». به‌احتمال زیاد، جلسه درس دارای «نتیجه‌ای آموزشی» خواهد بود که مستقیماً از برنامه امتحان اخذ شده است. کتاب‌های درسی با نظرات مُمتحنین، بانک‌های سوال محتمل امتحانی و مجموعه خلاصه‌هایی حاوی «جواب‌های الگو» در دسترس است. کلاس‌های درس امروزی، بسیار به‌دور از محیط‌هایی برای پرسشگری آزاد، شبیه به پادگان‌های تمرین نظامی هستند که در آن‌ها شاگردان به دنبالِ فراهم کردنِ جواب‌های بی‌نقص به پرسش‌های بالقوه امتحانی هستند.

این مطلب ادامه دارد ولی ادامه آن به شما نمایش داده نمی شود!برای دیدن ادامه این مطلب  به صورت کامل باید عضو سایت باشید.  ادامه برخی مطالب سایت (از جمله این مطلب) فقط به اعضا نمایش داده می شود.
اگر قبلاً عضو شده اید و کد و رمز دارید، برای ورود اینجا کلیک کنید: 
ورود اعضا

اگر عضو نشده اید، عضو شوید و به حدود 50 هزار عضو سایت بپیوندید. عضویت بسیار ساده است و در کمتر از یک دقیقه انجام می شود. 
برای عضویت در سایت کلیک کنید

نویسنده مطلب : جان تیلور

منبع دریافت این مطلب : ترجمان علوم انسانی