به گزارش تیزلند، به نقل از خبرگزاری فارس، نظام جدید آموزش متوسطه در سال 1369 در شورای عالی انقلاب فرهنگی به تصویب رسید و بر این اساس ساختار جدید آموزش متوسطه شامل سه شاخه تحصیلی «نظری»، «فنیوحرفهای» و «کاردانش» شد.
در کتاب کلیات نظام جدید آموزش متوسطه در خصوص ایجاد شاخه کاردانش چنین آمده است: شاخه آموزشهای مهارتی با استفاده از امکانات مراکز تولیدی و خدماتی بخشهای اقتصادی، فرهنگی و یا آموزشی و با احداث مراکز خاص به منظور جذب و تشویق دانشآموزان مستعد و علاقهمند برای کسب مهارتهای مورد نیاز جامعه و گسترش آموزش آنها به تناسب امکانات و بر اساس مقررات ایجاد میشود.
به جرات میتوان گفت که یکی از تفاوتهای اساسی نظام جدید آموزش متوسطه پس از انقلاب اسلامی ایران با نظام جدید، ایجاد شاخه کاردانش در نظام آموزشی کشور است که در تغییرات ساختاری نظام آموزش متوسطه (نظام 3-3-6) براساس سند تحول بنیادین و برنامه درسی ملی نیز برآن صحه گذاشته شد.
این شاخه با هدف تربیت نیروی انسانی در سطوح نیمه ماهر، ماهر، استادکاری و سرپرستی برای بخشهای صنعت، کشاورزی، خدمات و هنر بر اساس نیازهای توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به نحوی برنامهریزی شده است تا هر یک از افراد شاغل و یا متقاضیان اشتغال در جامعه برای کاری که انجام میدهند یا داوطلب انجام آن هستند، دانش و مهارت کافی را کسب کنند.
خصوصیات این گروه از دانشآموزان بر اساس برنامه درسی ملی چنین بیان شده است: در این گروه دانشآموزان قادر خواهند بود پس از پایان دوره متوسطه جذب دنیای کار شوند.
حرفههای انتخابی با توجه به زمان آموزش و دیگر عوامل در سطوح یک یا دو مهارتی تعریف میشوند.
مراکز یادگیری در اجرای این آموزشها میتوانند خارج از مدرسه و با مشارکت بخش دولتی و غیردولتی تشکیل شوند؛ نیازهای منطقهای باید در طراحی و تدوین این گروه از برنامه درسی لحاظ شوند.
این شاخه فعالیت خود را از سال تحصیلی 72-1371 که زمینههای مناسب برای مشارکت سایر بخشهای خارج از آموزش و پرورش به منظور توسعه آموزشهای مهارتی شاخه کاردانش به وجود آمد، رسماً آغاز کرد و از همان زمان دفتر آموزش کاردانش به منظور سیاستگذاری، هدایت و نظارت بر اجرای این آموزشها ایجاد شد.
در حال حاضر و با استقرار پایه دهم در نظام جدید آموزش متوسطه در سال تحصیلی 96-95، این شاخه با تعریف 153 رشته مهارتی در چهار زمینه صنعت(60 رشته در گروههای برق و رایانه، مواد و فرآوری، مکانیک، معماری و ساختمان و تعمیر و نگهداری ماشین آلات )، خدمات(11 رشته در گروههای خدمات، بهداشت و سلامت و بازرگانی و امور اداری)، هنر (49 رشته در گروه هنر)و کشاورزی(33 رشته در گروه کشاورزی و غذا) فعال است.
در این شاخه با پوشش صد در صدی تمام مناطق آموزشی کشور، بیش از 350 هزار هنرجو در 4400 هنرستان مستقل و ضمیمه صنعتی، کشاورزی و خدماتی و بخشهای دولتی و غیر دولتی و خصوصی خارج از آموزش و پرورش به دو شیوه آموزش مهارت در داخل هنرستان و آموزش در محیط واقعی کار و مراکز مهارت آموزی خارج از آموزش و پرورش مشغول به مهارت آموزی مطابق با نیاز دنیای کار هستند.
دفتر آموزش دوره دوم متوسطه کاردانش به عنوان کانون مشارکت و همکاری با دستگاههای اجرایی متولی تاکنون بیش از 50 تفاهمنامه همکاری آموزشی با دستگاههای دولتی، غیر دولتی و بخش خصوصی در زمینه مهارتآموزی منعقد کرده که از مهمترین دستگاههای متولی همکار میتوان به سازمان آموزش فنیوحرفه ای کشور، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزارت جهاد کشاورزی، سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و وزارت صنعت معدن و تجارت اشاره کرد.
به گزارش تیزلند، به نقل از اداره اطلاع رسانی و روابط عمومی آموزش و پرورش شهر تهران ,ثبت نام داوطلبان آزمون از روز شنبه 14 اسفند ماه 1395 تا روز شنبه 19 فروردین ماه 1396 در سایت (tehranedu.ir) انجام خواهد شد.
کارت ورود به جلسه آزمون ، پس از صدور توسط ادراه کل آموزش و پرورش استان، باید از سوی ادارات آموزش و پرورش تابعه در اختیار مدارس ابتدایی و متوسطه دوره اول و محل تحصیل دانش آموز قرار گیرد.
آزمون ورودی دبیرستان های نمونه دولتی دوره های اول و دوم متوسطه و هنرستان های نمونه دولتی ، راس ساعت 9 صبح روز جمعه مورخ 1396/04/09( اولین جمعه بعد از ماه مبارک رمضان ) در سراسر کشور به صورت هم زمان برگزار خواهد شد.
کلمات کلیدی :آزمون نمونه دولتی 96-97| آزمون ورودی مدارس نمونه دولتی 96-97| آمادگی سریع برای قبولی در آزمون نمونه دولتی| اعلام نتایج آزمون نمونه دولتی|بهترین اساتید برای آمادگی آزمون نمونه دولتی| ثبت نام آزمون نمونه دولتی 96-97| ثبت نام مدارس نمونه دولتی |دستورالعمل آزمون ورودی مدارس نمونه دولتی 96-97 |زمان آزمون نمونه دولتی 96-97| سامانه اعلام نتایج مدارس نمونه دولتی| شرایط ثبت نام در آزمون نمونه دولتی 96-97| کارنامه آزمون نمونه دولتی | نتایج آزمون نمونه دولتی 95-96 |نتایج آزمون نمونه دولتی پایه ششم به هفتم | نتایج آزمون نمونه دولتی پایه دهم| نتایج آزمون نمونه دولتی نهم به دهم
منبع دریافت این مطلب : اداره اطلاع رسانی و روابط عمومی آموزش و پرورش شهر تهران
شهرزاد همتی: ماجرا از زمانی شروع شد که به جای اینکه کالاهای آموزشی از طریق تبلیغات به مردم معرفی شوند، از طریق برنامههای مشارکتی معرفی شدند. اتفاقی که این روزها در معرفی سایر کالاها نیز معضل و مشکلات بسیاری را به وجود آورده است. وقتی که کالاها به صورت تبلیغ تلویزیونی عرضه میشوند، حتما باید مجوز ارائه داشته باشند و دوم اینکه هر ادعایی هم که آنجا میشود باید با مدرک و سند باشد. در واقع درباره آگهیهای بازرگانی، قوانین کادربندیشده و سفت و سخت است، اما در برنامههای مشارکتی ماجرا به گونه دیگری پیش میرود. در این نوع برنامهها افراد ذینفع کالاهای خود را با هزینههای بسیار کمتری میتوانند معرفی کنند، دوم اینکه با ترفندهایی که استفاده میکنند، مشتریان زیادی دستوپا میکنند؛ مثلا فردی در برنامهای درباره مسئلهای درسی یا مشاورهای توضیح میدهد و بعد میگوید اگر میخواهید از ادامه ماجرا با خبر شوید به این شمارهها پیامک بدهید یا تماس بگیرید. بعد که دانشآموزی که موضوع گزارش ماست، با آن شمارهها تماس میگیرد، به شیوههای مختلف سعی میشود کالاها به او فروخته شود. کالاهایی که آگاهان و کارشناسان آموزشی و بسیاری از دانشجویانی که روزی با شعارهایی مثل کنکور آسان است به دام این برنامهها افتاده بودند، معتقدند راه حل درستی برای قبولشدن در آزمون سراسری نیست؛ برنامههایی که مدام در گوش دانشآموزان میخوانند کنکور آسان است، به شرطی که محصولات ما را خریداری کنید. یکی از اعضای شورای آموزشی-تربیتی وزارت آموزشوپرورش دراینباره به «شرق» میگوید: «برنامههای تلویزیونی که با موضوع قبولی در کنکور نمایش داده میشوند، اغلب دانشآموزان را به بیراهه میکشانند و از مسیر اهداف آموزشی خارج میکنند. این موسسهها با چند روش کاملا کاربردی مشتریان خود را پیدا میکنند. یکی از این روشها استرسزایی است؛ یعنی آنها به دانشآموز و خانوادهاش القا میکنند اگر تو از محصولات ما استفاده نکنی، راه به جایی نمیبری و برای این استدلال دلایل واهی نیز میآورند. بهانههایی مثل اینکه رتبههای خوب سالهای گذشته از خدمات ما استفاده کردهاند و کسی که پیش از استفاده از محصولات ما رتبه کنکورش پنج رقمی بود، با تهیه پکیج ما به رتبه دو و سه رقمی دست پیدا کرده است و… . این اسمهایی هم که پشت سر هم برده میشود، اغلب به دلیل خرید رتبه است؛ یعنی آنها به رتبههای برتر کنکور (البته به برخی که به این عمل ناروا راضی میشوند) پول میدهند و این دانشجویان در ازای چندمیلیون تومان، حاضر میشوند که در برنامه آنها اعلام شود دلیل موفقیت فلان رتبه کنکور استفاده از پکیجهای بهمان است». وی افزود: «اینجاست که خانواده احساس میکند یک امکانی را برای موفقیت فرزندش در کنکور به دست آورده است و با این استرسزایی به هر طریقی که شده به تهیه این محصولات اقدام میکند. راه دیگر مورد استفاده این افراد امیدفروشی است. این افراد به دانشآموزی که به هر دلیلی زمینه مناسب درسی ندارد یا انگیزه و شوق آموختن ندارد، تلقین میکنند که وی با استفاده از این محصولات یکشبه ره صد ساله میپیماید. بههرترتیب دانشآموز در آن سن و سال تشنه موفقیت است و با شنیدن چنین ادعایی آن هم از رادیو و تلویزیون، اعتماد پیدا میکند و تصمیم به امتحانکردن این راه میگیرد». وی با اشاره به اینکه قیمتهای این پکیجها مورد تایید هیچ نهادی نیست، افزود: « گویا قیمتها از دو تا چندین و چند میلیون تومان متغیر است. به این شکل که اول یک بسته چندمیلیونی به فروش میرود، چند هفته بعد اعلام میشود اگر میخواهی موفق شوی، ما یک پکیج جدید هم داریم. دوباره مدتی بعد با مشتریان تماس گرفته میشود و ادعا میشود که در این دو ماه مانده به کنکور ما یک پکیج جمعبندی هم داریم یا پکیج ویژه داریم برای کسی که میخواهد رتبه زیر ٢٠٠ شود و… درواقع هزینه با چند میلیون شروع میشود اما تا روز کنکور خانواده برای تهیه این پکیجها گاهی تا بیستمیلیون تومان هزینه میکند .»
سمیه مشیری، کارشناس آموزشی نیز درباره این ماجرا به «شرق» میگوید: «قصه به همین جا ختم نمیشود، درواقع با دیدن این برنامهها حساب همه چیز مشخص میشود، کارشناس برنامه به شیوه قطرهچکانی درس میدهد، یعنی یک بخش درس را میگویند، بعد بدون آنکه اجازه دهند ذهینت دانشآموز به شکل یکپارچه به آموزش برسد، بعد از چند دقیقه تبلیغ محصولشان شروع میشود. آنها در کنار کارشناسان اینگونه برنامهها از اول تا آخر برنامه درباره محصولات و خدماتشان تبلیغات میکنند. زمین و زمان را به هم میبافند تا ثابت کنند شما بدون خریدن محصولات ما دانشمند نمیشوید. شما باید دست به جیب شوید و سه، چهار میلیون تومان بپردازید تا صاحب پکیج بشوید و به کلینیک زبان بروید. جزوه طلایی و کتاب عربی صددرصد و متمم زبان را بخرید و در اردوهای چند روزه شرکت کنید. پول خرج کنید تا نفر اول دندانپزشکی چند دقیقهای با شما حرف بزند و مشاوره بدهد. در طول روز هر زمان که رادیو و تلویزیون را روشن کنید سروکله یکی از این برنامهها پیدا میشود. جالب است که اینگونه برنامهها با اسامی چون «فرصت برابر» و «کنکور آسان است» به استقبال پشت کنکوریها میروند؛ اما عنوانشان دقیقا خلاف آن چیزی است که ادعا میکنند .»
این روزها ماجرای آنتنفروشی صداوسیما دست کمی از شبکههای نازل آمریکایی ندارد. برنامههایی که فقط به فروش روغن شترمرغ ختم نمیشود تا وزارت بهداشت صدایش دربیاید و اعتراض کند، آنتنفروشی رسانه ملی اینبار آینده دانشآموزان را نشانه رفته است. مدیر یکی از این موسسات در سایت موسسه خود اعلام کرده: «هزینه برنامههای رادیویی به ازای هر یک ربع یکمیلیون تومان است که برنامههای ما هر شب در چند شبکه رادیویی با زمان یک ساعت پخش میشود؛ هزینه برنامههای تلویزیونی هم که از ثانیهای چند صدهزار تا چندمیلیون است، خودتان حساب کنید .»
جدای این ماجرا مسئله اصلی دیگر این است که بسیاری از این کالاهای آموزشی فاقد مجوز هستند، و اگر هم مجوز دارند مجوزها مربوط به مراکز آموزشی نیست. مشیری میگوید: «مثلا از نهادی که برای سینمای خانگی مجوز تولید دارد، برای پخش سیدیهایی که محتوای کاملا آموزشی دارد استفاده میکنند. اینها هیچکدام وجاهت قانونی ندارد. ضررهای این مسئله برای دانشآموزان به ویژه در مناطق محروم بسیار زیاد است. دلیلش هم واضح است، تنها راه ارتباطی آنها با دنیای بیرون معمولا خود صداوسیماست و میزان اعتمادشان به صداوسیما هم بیش از مناطق مرکزی و پرجمعیتتر است از این جهت احساس میکنند اگر کسی در صداوسیما درسی تدریس میکند و یا موضوعی را مشاورهای میدهد حتما از فیلترهای صحیحی رد شده و از اساتید بنام و برجسته است که چنین تریبونی را در اختیار گرفته، نمیداند که این برنامهها مشارکتی است و او با پرداخت چندمیلیون، پول زیادی را هم برای خودش کسب میکند. شما فکر کنید همانقدر که قابلمه و لوازم آشپزخانه در کشور از طریق پست به خانوادهها میرسد، کالاهای آموزشی هم چنین وضعی دارند. این دانشآموز خودش در منطقه محروم است و خیلی سخت هزینه خرید این سیدیها را تامین میکند، موارد زیادی از این خانوادهها وام گرفتهاند یا مادری طلایش را فروخته چون فکر میکند خوشبختی فرزندش در گرو این محصولات است. این مسئله سرخوردگی عمیقی را در دانشآموز ایجاد میکند، او فکر میکند که حاصل دسترنج پدر و مادرش به باد رفته است و او لیاقت قبولشدن را نداشته، چون این محصولات که بهترین محصولات است، و همه از آنها محصولات استفاده میکنند، پس او فرد ناتوانی بوده است .»
در این راه افراد زیادی بودهاند که شکایت کردهاند و توانستهاند پول خود را پس بگیرند، اما این ماجرا برای همه موفقیتآمیز پیش نرفته است. در تمام این سالها که برنامههای مشارکتی در تلویزیون شروع به ساختن کردهاند، مشکلاتی از این دست کم نبوده است و مردم بارها اعتراضات خود را اعلام کردهاند.
مهندس فراهانی از مسئولان آزمونسازی سازمان سنجش، در گفتوگو با شرق با اشاره به اینکه اتفاقا کنکور آسان نیست، و قبول شدن در آن نیازمند تلاش و مشاهده است تصریح کرد: «ارزیابی ما از برنامههایی از این دست که در تلویزیون پخش میشود مثبت نیست، این برنامهها هدفی جز کسب درآمد ندارند و قطع به یقین راهحلی برای قبولی در کنکور آن هم در سطحی که وعده داده میشود نیستند. بهتر است این آنتن به کسانی واگذار شود که صلاحیت داشته باشند و تخصصشان در زمینه کنکور باشد، مجموعههایی که صلاحیت دارند متاسفانه اصلا وارد این کار نمیشوند.»
دانشآموزان زیادی هستند که ادعا میکنند استفاده از این پکیجها نه تنها نفعی برایشان نداشت، بلکه با رفتن به کلاسهایی که اعلام شده بود، از سوی استادان این کلاسها نیز مزاحمتهایی برایشان ایجاد شده است. مریم ١٩ساله است و سال گذشته از طریق یکی از همین برنامههای آموزشی با یک گروه آموزشی آشنا شده، او به «شرق» میگوید: «من حدود ١٨میلیون خرج کردم و قرار شد آقای… برای بحث آموزشی کنارم باشد و از کلاسهایش هم استفاده کنم. یک ماه بعد در یک پیام تلفنی به من گفت درصورتیکه با او رابطه برقرار کنم، امضا میدهد که رتبهام زیر ١٠ بشود. این ماجرا باعث شد کلا سال گذشته بیخیال درسخواندن شوم و امسال دوباره شروع کردهام … »
علی امینصادقیه رئیس انجمن فرهنگی ناشران آموزشی نیز در این رابطه به «شرق» میگوید: «مدت زیادی است که ما دنبال این ماجرا هستیم که افراد سودجو و دروغگو که از فضای کنکور استفاده میکنند، حداقل پایشان را از رسانه ملی و جراید دور بکنیم. چون در این فضا دانشآموزانی را که زحمت میکشند با پارامترهای غلطی آشنا میکنند که مسیر را برایشان اشتباه پیش میبرد و متاسفانه صداوسیما با آنها قرارداد بست. ما از طرف آموزشوپرورش و انجمن سعی بر پیگیری و اطلاعرسانی کردیم اما متاسفانه یک دست صدا نداشت و عدهای با عناوین کنکور آسان است و یک قدم تا کنکور، دانشآموزان را به سمت راهحلهایی بردند که دانشآموز در جلسه امتحان میبیند ادعاهای مطرحشده اصلا وجود ندارد و یک عده «شومن» آنها را وادار به خرید سیدیهایی کردهاند که هیچ ربطی به آزمون ندارد.»
وی افزود: «متاسفانه صداوسیما به این وضعیت دامن زده است، جالب اینجاست این افرادی که بهعنوان معلم آنتن را خریدهاند درباره رتبهها و رشتههای تحصیلیشان هم دروغ میگویند. یکی از آنها مدعی شده بود فارغالتحصیل رشتهای است که بعد از جستوجو مشخص شد اصلا این رشته دانشگاهی وجود ندارد. مسئولان صداوسیما قاعدتا از این افراد مدرک نمیخواهند که اگر میخواستند، اوضاع به این سمت پیش نمیرفت.»
یک زمانی ماجرا به روغن حلزون ختم میشد، وقتی آقای مجری برنامه خانواده، جلوی خانم دکتری مینشست و تبلیغ روغن حلزون را میکرد که مرده را زنده میکند، اما اینبار صداوسیما سرنوشت دانشآموزان را نشانه رفته. بیپولیهای اخیر صداوسیما، بدهیهای سربهفلککشیده به تهیهکنندگان و برنامههای تلویزیونی کار را به ساخت برنامه برای آدمهایی کشانده که در بحبوحه نوجوانی میخواهند آیندهشان را بسازند و در این راه حتی ماشین زیر پای خانواده فروخته و پول پکیج آموزشی میشود که نهتنها مجوز ندارد بلکه دانشآموز را تا ابد به همه دنیا بیاعتماد میکند.
روزنامه شرق شماره 2795 – 1395 یکشنبه 17 بهمن
منبع دریافت این مطلب : انجمن فرهنگی ناشران آموزشی
خوشبختانه انجمن فرهنگی ناشران آموزشی از سال گذشته با همراهی اعضای هیات مدیره و یاری مالی چهار ناشر عضو انجمن ، واحد حقوقی انجمن ناشران را پایه گذاری کرد که از همان ابتدا تمرکز فعالیتهای آن، پیگیری قضایی عاملان این پدیده ی شوم بوده است . شکایت از دو فروشگاه و چندین سایت و کانال در فضای مجازی به احضار صاحبان آنها به دادسرا انجامید که در یک مورد متهم با اظهار پشیمانی و پرداخت حق الوکاله ، رضایت شاکی را جلب کرد و درسایر موارد پرونده ها همچنان مفتوح می باشد و تلاش برای دستگیری متهمین ادامه دارد. جای بسیار خوشحالی ست که با پیگیری های کارشناسانه و مسئولانه ی وکیل انجمن آقای سجاد حجازی در طول ماه های گذشته، دستور فیلترینگ 15 سایت عرضه ی غیرقانونی محصولات ناشران آموزشی صادر شد و در حال حاضر فیلترینگ 7 سایت انجام شده است. دستور فیلترینگ کانالهای تلگرامی خاطی نیز از سوی دادسرا صادر شده است و به احتمال بسیار با تلاش های پلیس فتا عملی خواهدشد ،گرچه این مورد نهایتا به همکاری مسئولان شبکه تلگرام وابسته است .
اما از آن مهمتر احضار ، بازجویی و جلب ادمین های این سایتها و کانال هاست که احتمالا با مجازات های جدی روبه رو هستند و امیدواریم که با اطلاع رسانی های موثر ، این پدیده ی شوم به سنت تبدیل نشود و صنعت نشر ایران از این خطر مهلک جان سالم به در برد. لطفا در پوشش خبری و اطلاع رسانی این موفقیتهای قضایی مانند همیشه همراه ما باشید.
مدیر مسئول انجمن فرهنگی ناشران آموزشی
منبع دریافت این مطلب : انجمن فرهنگی ناشران آموزشی
به نام دانای توانا
در تاریخ سه شنبه 4 آبان 1395، مقاله ای در روزنامه جام جم به چاپ رسید که در آن، نویسنده انتقاداتی غیرمنصفانه درباره ی ناشران آموزشی عنوان کرده است . گزارشگر محترم این مقاله، بدون آگاهی از آنچه در فضای آموزشی و تربیتی کشور میگذرد ، توصیفات و گزاره هایی ناشایست را نثار صنعت نشر آموزشی این آب و خاک کرده است. بر غیر منصفانه و یک سویه بودنِ گزارش یادشده همین گواه بس که با هیچ یک از مسوولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که ناشران آموزشی با مجوز و زیر نظارت ایشان فعالیت می کنند و حتی هیچ یک از ناشران آموزشی نیز مصاحبه ای صورت نگرفته است! و موضوع مهم تر اینکه سردبیر محترم روزنامهی جام جم تیتر اصلی و صفحه یک روزنامه را به این گزارش اختصاص داده است: با عنوان «سودهای میلیاردی از کتاب های آموزشی». عنوانی که نظر مخاطبان روزنامه را درباره ی یک بخش مهم و تاثیرگذار نشر و آموزش کشور به کلی دگرگون و منفی می کند
این در حالی ست که صنعت نشر جزو بخش خصوصی اقتصاد کشور است و وجود درآمد در آن در شرایطی که در ایران و جهان ناشران با پدیده ی ورشکستگی و کتابفروشی ها با بحران تعطیلی مواجه هستند ، برای هر فرد آگاه و دلسوزی می تواند مایه ی مسرت و امید باشد نه رشک و سرزنش. وجود این درآمدها یعنی گشتن چرخ اقتصاد چاپ خانه ها، لیتوگرافی ها، صحافی ها و هزاران نفر تحصیل کرده ای که با کتاب و قلم روزگار می گذارند، این یعنی کارآفرینی و رفتن بر مسیر اقتصادی خودکفا و ملی. گردش مالی ده ها برابری در صنفهای دیگر درجریان است. چرا در صنعت نشر ما ادامه ی حیات و تداوم زندگی منطقی اقتصادی باید مذموم و ناپسند تلقی شود؟
گفتنی ست که طبق منابع آماری وزارت محترم ارشاد، بیست درصد گردش مالی نشر کشور، مربوط به ناشران آموزشی میشود که با توجه به بازه ی سنی مخاطبان این ناشران، کاملا طبیعی و منطقی می نماید.(منبع: پیش نویس سند راهبردی صنعت نشر ایران ،معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، آذر 1394) . هم چنین سهم کتاب های آموزشی طبق آمار منتشره ی خانه ی کتاب ایران 43میلیون جلد از کل 154 میلیون جلد کتاب منتشره در سال 2015 میلادی است . خوب است به این نکته هم اشاره کنیم که طی چند سال گذشته در تمام کشورهای جهان از اروپا و آمریکا گرفته تا کشورهای در حال توسعه و اقتصادهای نوظهور هم چون هند و برزیل و چین و روسیه و آفریقای جنوبی و اندونزی موتور پیشرفت و رشد نشر وابسته و مدیون ناشران آموزشی بوده وهست و همواره سهم مهمی از نشر در همه ی کشورها به ویژه کشورهای در حال توسعه به نشر آموزشی تعلق گرفته است . کشور ما نیز از این گرایش جهانی مستثنی نیست .ضرورت و اهمیت گسترش دانش و آموزش و مطالعات نظام مند بر ضرورت و اهمیت نشر آموزشی می افزاید.
ناشران آموزشی با تولید کتابهای علمی، راه ورود فرزندان هوشمند و تلاشگر این آب و خاک را به دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی هموار می سازند و در خدمت آینده سازان این مرزوبوم هستند. در میان محصولات ناشران آموزشی، آثاری یگانه و سودمند وجود دارد که باعث شده است وزارت محترم آموزش و پرورش مجلدهای بسیاری را تحت عنوان “کتابنامه ی رشد” برای معرفی محصولات ارزشمند آنان تالیف و به مدارس سراسر کشور ارسال نماید. همان کتاب هایی که نویسنده مقاله ، تاییدشان را از طرف وزارت آموزش و پرورش متناقض می بیند و گمان می کند که خطایی بزرگ سرزده که ایشان موفق به کشف آن شده اند! واقعیت این است که این کتاب ها براساس آیین نامه 828 شورای عالی آموزش و پرورش که در تاریخ 02/06/89 تصویب و به امضای بالاترین مقام اجرایی کشور رسیده است، باید به مدارس کشور معرفی شوند و از امکانات بخش خصوصی از جمله ناشران آموزشی نیز در این راستا کمک گرفته شود ( ماده 2 بند 3 و 6 و همچنین ماده 5 بند 4) .
کتابهای آموزشی لازمه حیات و پیشرفت آموزشی – فرهنگی هر کشور است و وجود برخی کتابهای نازل در میان آنها، فلسفهی وجودی و ارزش آموزشی -فرهنگی آنها را یکباره زیر سوال نمی برد. همچنین کتابهای کمک آموزشی عامل بسیار مهمی در برقراری عدالت آموزشی به شمار می آیند. این کتابها در نقاط مرزی و محروم کشور، گاهی یگانه معلم کودکان و نوجوانانی هستند که رویای ورود به دانشگاه ها را در سر دارند.
و اما کتابهای درسی تولیدشده در وزارت آموزش و پرورش، بر خلاف نظر غیرکارشناسانه نویسنده مقاله مزبور، ناقصالخلقه نیستند. اتفاقا کتابهای درسی مدارس در طول دو دهه اخیر از پیشرفت علمی، فرهنگی و فنی بسیاری برخوردار بودهاند و گروه های زبده ای با عیار علمی بالا در تالیف آنها نقش داشته اند. البته شکی نیست که کاستی هایی هم در این میان بوده و هست که نقد آن باید برعهده ی کارشناسانی با عیار علمی بالا و تجربه آموزشی فراوان باشد. روشن است که کسی نمی تواند و نباید که خاطرات مدرسه یا شنیده های خود را از مادران دانش آموزان، سنگ محک کتابهای درسی کشور کند و به نقد آن ها بپردازد و آن ها را ناقص الخلقه بخواند! بدیهی است که کتاب درسی در چارچوب محدودیت های زمانی ، مکانی و نیروی انسانی، طرحریزی و ارائه میشود. محدودیتهایی که به کمک کتابهای کمک آموزشی تا حد بسیار زیادی رفع شده، نیازهای طیف وسیعی از دانش آموزان( از تیزهوش تا ضعیف) را برآورده می سازد و مشکل نبودِ معلمان متخصص و کارامد را در نقاط و مدارس محروم کشور مرتفع می سازد. موضوع بدیهی دیگر نیز این که در زمان کنکورِ نویسنده محترم مقاله، تعداد کتابهای کمک آموزشی کمتر بوده، همچنان که تعداد کتابهای مرجع یا فیلم های مستند یا تعداد شبکه های صدا و سیما ، شومن های آموزشی،تولیدکنندگان سیدی های آموزشی و… نیز خیلی کمتر از امروز بوده و ربطی به داستان لوبیای سحرآمیز ندارد.
تبلیغ و بازاریابی نیز لازمه ی هر صنعتی است و صنعت نشر جدا از این قاعده نیست. بازاریابی چهرهبهچهره از پرهزینهترین و کمشائبهترین روشهای معرفی محصول است که زیرپوستی و چراغ خاموش خواندن آن نشانه بستر اطلاعاتی و فرهنگی افرادی ست که با چنین تعابیر و گونه زبانی میاندیشند.
اظهار لحیه نویسنده مقاله درباره کنکور و غول جلوه دادن آن، سخن ناپخته ی دیگری است؛ طبق نظرسنجی جامعِ سازمان سنجش آموزش کشور در سال 1395، هشتادوپنج درصد داوطلبان کنکور، تاثیر مثبت سوابق تحصیلی را بر تاثیر قطعی آن ترجیح میدهند؛ این بدان معناست که دانش آموزان کشور از امتحانات نهایی که ذاتا حدنصابی اند در راستای رتبه بندی عادلانه شان برای ورود به رشته های خاص، ناامیدند و به همین کنکوری پناه آورده اند که در نگاه جوانان باهوش و با استعداد کشور، درواقع همان فرشته مهربان داستان پینوکیو است؛ سختگیر ،جدی اما درعوض راستگو و مهربان.
در پایان، انجمن فرهنگی ناشران آموزشی، به عنوان نماینده ی ناشران آموزشی فعال و تاثیرگذار در عرصه نشر و آموزش، از مدیر مسئول محترم روزنامه جام جم و سایر ارباب و اصحاب خبر و رسانه از جمله رسانه ی ملی، تقاضا می کند تا در نقد فعالیت های نویسندگان و ناشران کشور، یک سویه به داور ی نروند. برگزاری جلساتی با حضور مولفان و ناشران آموزشی با هدف بررسی فرصت ها، راه کارها و واکاوی آسیب شناسانه ی نظام آموزشی و تربیتی کشور، در فضایی علمی و به دور از هیجانزدگی، پیشنهاد ما برای تعاملات آینده انجمن فرهنگی ناشران آموزشی و شما بزرگواران است.
در پناه حق
هیات مدیره انجمن فرهنگی ناشران آموزشی کشور
تنظیم کنندگان: هامون سبطی، کاظم قلمچی، بابک جوانمرد
مقاله ی روزنامه جام جم
مثل لوبیای سحرآمیز، کنکورآنقدر بزرگ شد و شاخ و برگ داد، آنقدر ریشه دواند و جای پایش را سفت کرد که ازآن غولهایی متولد شدند که دیگر شاخشان شکستنی نیست. تجارت میلیاردی کنکور، نردبان ثروت و نفوذ خیلیها را بلند کرد؛ نردبانی که از آن بالا این امکان را به ناشران میداد تا ببینند قبلازماراتن کنکور نیز جمعیتی ایستاده اند که میتوان خوراکی آموزشی برایشان تهیه کرد و درچرخه تجارت آموزشی نگهشان داشت. ناشران کتابهای کمکآموزشی، زیرپوستی و چراغ خاموش سراغ مدارس مختلف میروند، تبلیغ میکنند، پوستر میچسبانند، تراکت پخش میکنند و در مخاطبانشان نیازی کاذب میپرورانند، همانند یک عطش شدید برای آب، تا هرکه دستش از کتاب کمک آموزشی کوتاه ماند، احساس خسران کند. حالا دیگر نه فقط دبیرستانیها آن هم به بهانه کنکور که دانش آموزان ابتدایی، حتی پیشدبستانیها به بهانه قوی شدن بنیه تحصیلی و دورخیزی مطمئن برای کنکور، دنبالهروی همان نیاز کاذب شدهاند و مشتری داوطلبانه یا شکار شده موسساتی که بیش از هرچیز، پیرو قواعد کسب و کارند .
حمله از جبهه کمکآموزشی به کتابهای درسی
تابستانها در مدرسه غوغاست، این میرود و آن میآید، این پکیج میآورد و آن نمونه کتاب میدهد، این موسسه تبلیغ و آنیکی بازارگرمی میکند تا بالاخره یکیشان قاپ مدیر را میدزدد و مشتری ناشر کمکآموزشیاش میکند؛ اینها را مدیر یکی از دبیرستانهای تهران به جامجم میگوید مردی راوی رقابت سرسخت ناشران کتابهای کمک آموزشی و بازاریابانشان در مدارس. او میگوید رقابت بهقدری فشرده است که یک وقت مدیر به خودش میآید و میبیند او مانده و چند صد کتاب کمک درسی که باید ازمیان ناشرانش یکی را انتخاب کند؛ ناشری که معمولا همانی است که مهارت جذب مشتری را دارد و خیلی خوب تخفیف میدهد؛ به گفته او حتی تا 50 درصد. سرنفوذ ناشران کتابهای کمکآموزشی در همین جذب مویرگی است، در تلاش بیوقفهشان برای تبلیغ در مورد موثر بودنشان واشاره غیرمستقیم به اینکه کتابهای درسی برای آموختن کافی نیست و نیاز به مکمل دارد. حالت چهرهاش چیزی بین خوشحالی و اعتراض است؛ او معترض است به یک میلیون تومانی که پرداخته وخوشحال است از بغلبغل کتاب کمک درسی که دخترش از مدرسه به خانه آورده و دل پدر و مادر را قرص کرده که درسال منتهی به کنکور، شاگرد باسوادتری خواهد شد. این زن، مادر یکی از دانشآموزان مدارس پرآوازه غیردولتی پایتخت است که در گفتوگویش با جامجم البته چندان مطمئن نیست از نتیجهبخش بودن این کتابها در موفقیت دخترش، ولی تحتتاثیر تبلیغات امیدوار است که این کتابها موثر باشد.یک میلیون تومان برای او که چند میلیون تومان نیز شهریه مدرسه پرداخته، باری اضافه بوده ولی چه کند که ترسیده اگر کتابهای کمک آموزشی را نخرد، فرزندش از دیگران عقب بماند و در ماراتن کنکور مغلوب شود.این ترس، نقطه مشترک بسیاری از خانوادههاست که برخی مدارس نیزبه آن دامن میزنند؛ ترسی که حاصلش سرازیر شدن سود به جیب ناشران و سهامداران موسسات تولید کتابهای کمک درسی است.
نقص کتابهای درسی و یک تناقض
زمانی کتابهای درسی، پادشاه بودند، آنچنان با وجهه و پرصلابت که بیرقیب در مدارس تدریس میشدند . این صلابت اما بتدریج کمرنگ شد که یک سویش میرسید به افت کیفیت کتابهای درسی به مرور و تالیف کتابهای ناقص الخلقه که مصداق فراوان دارد و یک سویش برمی گشت به فعالیت بیتوقف رقبای آنها که کتابهای کمک درسی تالیف میکردند. در واقع تالیف نقصدار و پر اما و اگر بعضی از کتابها در کنار مافیایی که هدفش کسب سود در بازار آبرومند درس و مشق است، بهعلاوه کسانی که تحتتاثیر تبلیغات، به خانوادهها القا میکنند که موفقیت تحصیلی در گرو استفاده از کتابهای مکمل است، اوضاع فعلی را به وجود آورده است . یک ضلع این مثلث که به کیفیت کتابهای درسی و کفایتشان برای دانشآموزان برمیگردد، مسالهای است که آموزش و پرورش چندان اعتقادی به آن ندارد، چنانچه محیالدین بهراممحمدیان، رئیس سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی که سازمان متبوعش متولی تالیف کتابهای درسی است، چندی پیش بصراحت گفته بود برخی معلمان فقط برای این که کار خود در کلاس را آسان کنند از کتابهای کمکآموزشی استفاده میکنند.حالا نیز فریبرز حمیدی، معاون ابتدایی آموزش و پرورش شهرتهران درگفتوگو با جامجم شیوه تالیف کتابهای درسی در سالهای اخیررا مناسب میداند بخصوص دردوره ابتدایی که نیاز به کتابهای کمک درسی را ازبین برده است. با این حال اما محمد الهی، کارشناس آموزش و پرورش به ما توضیح میدهد که برخی کتابهای درسی گنگ اند و برخی دیگر مثل شیمی، فیزیک و ریاضی به اندازه کافی سوال و تمرین ندارند و باعث میشوند دانشآموزان به کتابهای کمک آموزشی نیاز پیدا کنند. البته حسین طلاییزواره، معاون سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی درگفتوگویش با جامجم این گفته را تائید نمیکند ولی چون میگوید کتابهای درسی براساس متوسط هوش و استعداد دانشآموزان نوشته میشود و افراد پایینتر و بالاتر ازاین سطح ممکن است به کتابهای مکمل نیاز پیدا کنند، معلوم است که بخشی ازاین نیاز واقعی است . وی البته دغدغه کتابهای مکمل غیراستاندارد را دارد؛ کتابهایی که بهجای بازکردن افق دانشی دانشآموزان و دادن تمرینهای بیشتر برای ثبات یادگیری در آنها، حلالمسائل میشود و لقمه جویده را در دهان بچهها میگذارد و قدرت تفکر را ازآنها میگیرد . درکنار این گفتهها اما تناقضی وجود دارد، آنطورکه محمد الهی میگوید تاکنون موضع وزارتخانه در قبال کتابهای کمک آموزشی مخصوصا تدریس آنها در ساعات رسمی مدرسه، موضعی مخالف بوده، ولی الهی میگوید میزان استفاده معلمان ازکتابهای کمک آموزشی در فرمهای نظارت و ارزشیابی برای آنها امتیاز محسوب میشود . به این ترتیب آموزش و پرورش نیزبا این شیوه ارزشیابی، خواسته یا ناخواسته به بازار کتابهای کمک آموزشی رونق میدهد و این موسسات نیز که جو را موافق میبینند تلاش خود را برای ایجاد نیازکاذب در دانشآموزان مضاعف میکنند؛ دراین میان خانوادهها نیز با استقبال ازاین جریان به تداوم حیات این چرخه سودآور کمک میکنند.
درددل والدین
بچهها گیج میشوند، یک دستشان کتاب درسی است و یک دست دیگرشان چند کتاب کمک آموزشی، شب قبل از امتحان دمی این کتاب را ورق میزنند و دمی آن کتابها را ؛ اینها را مادر یکی از دانشآموزان ابتدایی شهرتهران میگوید و از این همه سردرگمی گله دارد. او نمیداند اگرکتاب درسی برای فرزندش کافی است پس چرا مدرسه، خانوادهها را وادار به خرید کمک درسیها کرده و بچهها به جای خواندن یک کتاب مجبورند چندین وچند کتاب بخوانند.برخی مدارس آن هم اغلب غیردولتیها، داشتن کتابهای کمک درسی را مثل نان شب واجب میدانند ولی پدر یکی ازدانشآموزان معتقد است شاید بخشی از محتوای این کتابها کارایی داشته باشد، اما چه کسی باید پاسخگوی هزینهای باشد که به خانوادهها تحمیل میشود.
صفحه اول روزنامه جام جم
نویسنده مطلب : مریم خباز
منبع دریافت این مطلب : انجمن فرهنگی ناشران آموزشی