فرید منادی روان شناس تربیتی، اظهار داشت: افراد باید از زمان کودکی با مهارت های اجتماعی و شیوه برقراری ارتباط با دیگران آشنا شوند و اگر چنین نشود در دوره بزرگسالی با مشکلات بیشتری رو برو خواهند شد.
وی در ادامه تاکید کرد: انجام بازی ها و فعالیت های متناسب با جامعه و مناسب سن کودک در منزل موجب می شود تا هنگام ورود به مدرسه و یا محیط های جدید با حجم اطلاعات وسیع و ناشناخته روبرو نشود و بدون ترس و فشار محیط، به کار خود ادامه دهد.
منادی گفت: کودک را تشویق به ورزش کردن برای داشتن اندامی سالم و متناسب و حفظ آراستگی ظاهریش کنید زیرا گاهی بچه هایی که اندامی خیلی لاغر، چاق، کوتاه قد دارند و یا از نظر پوشش و آرایش ظاهری وضعیت مناسبی ندارند از سوی دیگر کودکان مورد تمسخر قرار می گیرند.
این روان شناس تربیتی در پایان گفت: کودک را به تشویق به بازی و انجام فعالیت های گروهی در جمع دوستان و همسالانش کنید زیرا این کار باعث افزایش اعتماد به نفس و تقویت روحیه همکاری همچنین افزایش مهارت های اجتماعی او می شود.
منبع دریافت این مطلب : باشگاه خبرنگاران جوان
یک مطالعه جدید در این باره میگوید: مادران با کودکان خود به شیوه بچهگانه صحبت کرده و تُن صدای خود را بالا و پائین میکنند و یا کلمات را بیشتر کش میدهند. اما پدران معمولا به شیوه معمولی رفتار کرده و با کودکان خود مانند بزرگسالان حرف میزنند که این باعث رشد قدرت زبان و بیان کودک میشود.
صداهای کودکانه بزرگسالان برای گوشهای فرزندان جذاب و خوشایند است و در این حالت نیز آنها میتوانند صداها، بخشها و نهایتا کلمات و جملهها را تشخیص دهند یعنی “شنیدن صداهای بامزه” برای بچهها کمک به رشد کلامی آنها میکند.
با این وجود، پدران به خاطر ترس از مسخره بودن صدا و غرور مردانه، بهشیوه مادرانه حرف نمیزنند. ارتباط کلامی پدر با کودک بیشتر به حالت آنچه در دنیای واقعی وجود دارد، صورت میگیرد.
آهنگ گفتار مردان با کودکان بیشتر شبیه به گفتار آنها با بزرگسالان است که اصلا چیز بدی نیست. در واقع پدران برای کودکانشان پُلی بهسوی دنیای واقعی میزنند و رشد کلامی آنها را بالندهتر میکنند. والدین هر دو به نوعی تکمیل کننده یادگیری زبان کودک خود هستند فقط مادر صمیمیت بیشتری را برقرار میکند.
منبع دریافت این مطلب : قلم چی
نسترن نیک جو روان شناس کودک ، اظهار داشت: تماشای فیلم های خشن آثار مستقیم بر روان کودک خواهد داشت و کودکانی که این گونه فیلم ها را زیاد تماشا می کنند نسبت به سایر همسالان خود در بازی هایشان از خشونت بیشتری استفاده خواهند کرد.
وی در ادامه تصریح کرد: کودکان زیر 8 سال به دلیل عدم رشد کافی تفکر و استدلال، هر موضوعی را واقعی تصور می کنند و درک وجود هنر پیشگان که در حال ایفای نقش در فیلم هستند، بسیار سخت است.
نیک جو افزود: هنگامی که کودکان تصاویر ترسناک و یا صحنه هایی از تیراندازی را در فیلم ها مشاهده می کنند عده ای در پی انجام رفتارهای مشابه در بازی های کودکانه خود می شوند و گروهی دیگر نیز از دیدن چنین صحنه هایی نگران، ناراحت و وحشت زده خواهند شد.
این روان شناس کودک در پایان گفت: نکته مهمی که باید به آن توجه داشت این است که کودکان قادر به درک و فهم این موضوع نیستند که در فیلم های خشونت آمیز وقتی شخصی به شخص دیگر حمله می کند، حمله او واقعی نیست و آسیب واقعی به طرف مقابل وارد نمی شود.
منبع دریافت این مطلب : باشگاه خبرنگاران جوان
فریبا احدی بیگلو روان شناس تربیتی ، اظهارداشت: عده ای از کودکان بسیار زود رنج هستند بطوری که سر هر موضوعی سریع گریه می کنند یا حتی خیلی زود عصبی شده و جیغ می کشند که ناشی از ایجاد یک زخم روحی در اوست.
وی در ادامه تصریح کرد: تنبیه شدید والدین نسبت به کودک خود بویژه خشونت مادر که سبب عصبی و پرخاشگری وی می شود، همچنین کمبود محبت و احساس عدم دوست داشتن او توسط اطرافیان بخصوص والدین از مهم ترین دلایل زود رنجی کودک است.
احدی بیگلو افزود: جیغ، گریه و زود رنجی کودک حاکی از آسیب سیستم استرس اوست و هر فشار کوچک برایش قابل تحمل نیست و واکنش بزرگی را از خودش بروز می دهد که در این شرایط والدین باید تحمل هیجانی خود را بالا ببرند و اگر فرزند از مسئله ای آزرده خاطر شد و آن را با شما مطرح کرد، باید موضوع را به شکل قابل تحمل تری برای او بازگو کنند.
این روان شناس تربیتی در پایان گفت: احساس غم و تنهایی، خستگی، سر رفتن حوصله، توقع زیاد کودک، دعوای والدین، فضای متشنج خانه و کم خوابی در کودک از عوامل ایجاد زود رنجی در کودکان است و پدر و مادر باید روزانه برای فرزند خود وقت بگذارند و به خواسته های معقولش توجه داشته باشند.
منبع دریافت این مطلب : باشگاه خبرنگاران جوان